هر که به هر جا رسد از کرم زینب است بوی خوش کربلا از حرم زینب است
طیّ زمان ها نرفت یک اثر از پرچمش
ملک سلیمان که نیست ، این علم زینب است
پایه ی عرش خدا می شود الحق بنا
روی دو چشمی که جای قدم زینب است
تا به ابد زنده ام چون ملک الموت ، خود
زنده ز عطر خوش بازدم زینب است
آنچه به عرش خدا حک شده با خط عشق
نام متین و خوش و محترم زینب است
جن و ملک نوکرش ، طائر در محورش
شیعه ی اثنی عشر ، هم قسم زینب است
ظهر عطش ، قتلگاه ، آه ، نوائی رسید ...
حضرت ارباب، خود ، محتشم زینب است
روضه بخوان روضه خوان روضه ی قدّ کمان
اوج همین روضه ها قد خم زینب است