یا زینب کبری

هر که به هر جا رسد از کرم زینب است بوی خوش کربلا از حرم زینب است طیّ زمان ها نرفت یک اثر از پرچمش ملک سلیمان که نیست ، این علم زینب است پایه ی عرش خدا می شود الحق بنا روی دو چشمی که جای قدم زینب است تا به ابد زنده ام چون ملک الموت ، خود زنده ز عطر خوش  بازدم زینب است آنچه به عرش خدا حک شده با خط عشق نام متین و خوش و محترم زینب است جن و ملک نوکرش ،  طائر در محورش شیعه ی اثنی عشر ، هم قسم زینب است ظهر عطش ، قتلگاه ، آه ، نوائی رسید ... حضرت ارباب، خود ، محتشم زینب است روضه بخوان روضه خوان روضه ی قدّ کمان اوج همین روضه ها قد خم زینب است