این شومن ها ابر قهرمان نیستند، یکی از 76 میلیون شهروند ایرانند

نخستین گزارش عملکرد حسن روحانی شب گذشته با حضور سه مجری برای مردم ارائه شد؛ گزارشی که مصادف با صد روزگی ریاست دولت یازدهم بود و انتظار می رفت متوجه سلسله تصمیمات سه ماه و ده روز اخیر و آثارش باشد اما بیشتر ناظر بر گذشته و دولت پیشین و آمار و اطلاعات درباره وضعیت دولت سپرده شده به دست روحانی بود و در این میان نقش مجریان همچون گزارش های احمدی نژاد، خنثی و در بهترین برآورد، همگام با رئیس جمهور بود اما آیا جز این می‌توان از مجریان انتظار داشت؟به گزارش «تابناک»، دلمان بخواهد یا نخواهد بزرگ ترین «پول تو جیبی» نهاد حاکمیتی به نام سازمان صداوسیما را دولت می‌دهد و بنابراین نمی توان انتظار داشت این نهاد مقابل دولت در یک دوره طولانی مدت بایستد و به همین دلیل منطق ایجاب می‌کند، بپذیریم چنین دریاچه کم عمقی نیاز به رودخانه دائمی دارد که حیاتش را حفظ نماید و این رودخانه همان بودجه کلان سالیانه ای است که دولت تخصیص می دهد و حیات و ممات این نهاد به آن بستگی دارد و هرچه رشد کمی تلویزیون افزایش یابد و رشد کیفی در اولویت بعد باشد، حجم مورد نیاز این اعتبارات سالیانه رو به افزایش می‌گذارد.با همین منطق می‌توان دریافت دولت چه دست محمود احمدی نژاد باشد و چه دست حسن روحانی باشد، صداوسیما نمی تواند مشی کلی اش را بر نقد دولت ببندد، هرچند شاید با روی کار آمدن دولتی چون دولت نهم و دهم که نگاه شان نزدیک به مدیران ارشد رسانه ملی بود، نقدها نسبت به این دولت (به ویژه در چند سال نخست) به حداقل ممکن تقلیل یابد و صدای تمجید گوش فلک را بدرد اما در هر حال در دولت روحانی نیز کمر به سر بریدن هیات وزیران (حداقل تاکنون) بسته نشده و مشی صداوسیما تا اینجای کار و به خصوص در برخی مقاطع حساس به سود دولت بوده است.این رویکرد را چه به حساب وابستگی مالی صداوسیما به دولت گذاشت و چه متاثر از همراهی دولت و رسانه ملی و تعامل سازنده و یا هر تفسیر دیگری دانست، یک اتفاق اجتناب ناپذیر است. شب گذشته حسن روحانی در فضایی مشابه رئیس دولت پیشین اما با ادبیاتی در شان یک رئیس جمهور مقابل مردم ظاهر شد و گزارش عملکردش را با حضور سه مجری داد. روحانی شب گذشته درباره چالش هایی سخن گفت که در 100 روز نخست حضورش در صدر قوه مجریه به آن پرداخته بود و بخش قابل توجهی از فرصتی که در اختیار داشت به تشریح وضعیت دولتی پرداخت که تحویل گرفته بود و آمارهای واقعی را مقابل دیدگان مردم گذاشت.هرچند این گفتارها یک طرفه بود اما در هر حال در نوع خود یک شروع متفاوت برای دکتر روحانی بود و البته این شروع نتوانست انتظارات را برآورده سازد، چرا که رئیس جمهور پیش از انتخاب تاکید کرده بود: «در برنامه مدون من علاوه بر راه حل های برای رفع این مشکلات؛ راه حلهای کوتاه مدتی یک ماه و 100 روزه برای حل مشکلات ومعضلات اقتصادی، اجتماعی و سیاست داخلی و خارجی پیش بینی شده است که ما می توانیم در یک فرصت کوتاه شاهد تحول اقتصادی باشیم.»در این میان از همان دیشب نقدهایی به عملکرد سه مجری حاضر مقابل رئیس جمهور به ویژه محمدرضا شهیدی فر وارد آمد که با توجه به عدم سابقه هیچ کدام از مجریان در اجرا مقابل رئیس جمهور به شدت نقدهای مطروحه برای مرتضی حیدری مجری تقریباً ثابت سخنرانی های تلویزیونی احمدی نژاد نبود اما در همان فضای نقد سیر می کرد. برخی منتقدان انتظار داشتند مجریان شب گذشته رئیس جمهور دومین مقام کشور را به چالش بکشند و اگر درباره برخی اظهاراتش ان قلت هایی وجود دارد، به نقد گفتار رئیس دولت -هرچند محدود- بپردازند.واقعیت آن است که هرچند بخش قابل توجهی از مردم کشورمان علاقمندند که چنین فضای نقادی وجود داشته باشد و رئیس جمهور نه در هنگام ترک قدرت که در اوج مقبولیت و اقتدار مورد نقد جدی واقع شد اما تا زمانی که رسانه خصوصی وجود نداشته باشد، اتفاقاتی شبیه به این رخ نمی دهد و مجری جزیی از تشریفاتی خواهد بود که چه مقابل احمدی نژاد و چه مقابل روحانی نقش تقریباً مشابه را بازی می کند، هرچند بنابر استعداد مجری، نوع این نقش آفرینی 20 تا 30 درصد تغییر می‌کند!باید بپذیریم شب گذشته ثابت شد مرتضی حیدری حتی اگر تبادلات مالی با بدنه دولت پیشین داشت و یا نداشت، نمی توانست مقابل رئیس دولت پیشین بیش از آنچه در هشت سال اخیر شاهدش بودیم ظاهر شود و بسیاری از نقدهایی که به او وارد می شد، شایسته اش نبود و اگر نقدی نیز وارد است، به ساختار کنونی رسانه باز می گردد.در واقع اگر هدف ارائه گزارش کاری است که حضور مجری الزامی ندارد و رئیس جمهور یا هر رئیس قوه و مقام دیگری می تواند همچون پیام های نوروزی سخنرانی کند و اگر هدف گفت و گو و پرسش و پاسخ است که این اتفاق می بایست در قالب نشست های خبری با حضور رسانه های مکتوب از همه طیف های فکری صورت پذیرد و رئیس جمهور گزارش هایش را مقابل اهالی رسانه بدهد و پاسخ هایش پیرامون پرسش های ایشان باشد که تاکنون در دولت یازدهم نیز شاهد چنین تحولی نبودیم.با این اوصاف شاید بهتر باشد توقع مان را از یک شهروند دیار 76 میلیونی مان که از قضا کارمند صداوسیما است و ما می‌خواهیم ابرقهرمان باشد، به سطح عقلایی سوق دهیم و بپذیریم تا رسیدن به تلویزیون مستقل و مجریانی نظیر دیوید فراست که از او به عنوان مصاحبه گر رعب آور یاد می‌شد، دورانی بسیار طولانی در پیش رو است. برای آنکه با یک مصاحبه گر حرفه ای و رسانه نسبتاً مستقل آشنا شوید، دعوت‌تان می کنیم به بخش های اصلی از گفت و گوی تاریخی و مشهور دیوید فراست با ریچارد نیکسون که در چند جلسه در سال ۱۹۷۷ و پس از رسوایی واترگیت ضبط و پخش شد بنشینید. نیکسون در بخشی از مصاحب گاردش را پایین آورد و  به فراست گفت: «می‌گویم هنگامی که رئیس‌جمهور این کار را می‌کند، یعنی این کار غیرقانونی نیست.» که این عبارت هزینه بالایی بر نیکسون داشت و بسیاری از رسانه های آمریکایی پس از این پخش این گفت و گو، رئیس جمهور آمریکا را بی آبرو خواندند!دانلود بخش اولدانلود بخش دومhttp://www.tabnak.ir/fa/news/360467/%D8%A7%DB%8C%D9%86-%D8%B4%D9%88%D9%85%D9%86-%D9%87%D8%A7-%D8%A7%D8%A8%D8%B1-%D9%82%D9%87%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86-%D9%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA%D9%86%D8%AF-%DB%8C%DA%A9%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-76-%D9%85%DB%8C%D9%84%DB%8C%D9%88%D9%86-%D8%B4%D9%87%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%D9%86%D8%AF

این شومن ها ابر قهرمان نیستند، یکی از 76 میلیون شهروند ایرانند

نخستین گزارش عملکرد حسن روحانی شب گذشته با حضور سه مجری برای مردم ارائه شد؛ گزارشی که مصادف با صد روزگی ریاست دولت یازدهم بود و انتظار می رفت متوجه سلسله تصمیمات سه ماه و ده روز اخیر و آثارش باشد اما بیشتر ناظر بر گذشته و دولت پیشین و آمار و اطلاعات درباره وضعیت دولت سپرده شده به دست روحانی بود و در این میان نقش مجریان همچون گزارش های احمدی نژاد، خنثی و در بهترین برآورد، همگام با رئیس جمهور بود اما آیا جز این می‌توان از مجریان انتظار داشت؟به گزارش «تابناک»، دلمان بخواهد یا نخواهد بزرگ ترین «پول تو جیبی» نهاد حاکمیتی به نام سازمان صداوسیما را دولت می‌دهد و بنابراین نمی توان انتظار داشت این نهاد مقابل دولت در یک دوره طولانی مدت بایستد و به همین دلیل منطق ایجاب می‌کند، بپذیریم چنین دریاچه کم عمقی نیاز به رودخانه دائمی دارد که حیاتش را حفظ نماید و این رودخانه همان بودجه کلان سالیانه ای است که دولت تخصیص می دهد و حیات و ممات این نهاد به آن بستگی دارد و هرچه رشد کمی تلویزیون افزایش یابد و رشد کیفی در اولویت بعد باشد، حجم مورد نیاز این اعتبارات سالیانه رو به افزایش می‌گذارد.با همین منطق می‌توان دریافت دولت چه دست محمود احمدی نژاد باشد و چه دست حسن روحانی باشد، صداوسیما نمی تواند مشی کلی اش را بر نقد دولت ببندد، هرچند شاید با روی کار آمدن دولتی چون دولت نهم و دهم که نگاه شان نزدیک به مدیران ارشد رسانه ملی بود، نقدها نسبت به این دولت (به ویژه در چند سال نخست) به حداقل ممکن تقلیل یابد و صدای تمجید گوش فلک را بدرد اما در هر حال در دولت روحانی نیز کمر به سر بریدن هیات وزیران (حداقل تاکنون) بسته نشده و مشی صداوسیما تا اینجای کار و به خصوص در برخی مقاطع حساس به سود دولت بوده است.این رویکرد را چه به حساب وابستگی مالی صداوسیما به دولت گذاشت و چه متاثر از همراهی دولت و رسانه ملی و تعامل سازنده و یا هر تفسیر دیگری دانست، یک اتفاق اجتناب ناپذیر است. شب گذشته حسن روحانی در فضایی مشابه رئیس دولت پیشین اما با ادبیاتی در شان یک رئیس جمهور مقابل مردم ظاهر شد و گزارش عملکردش را با حضور سه مجری داد. روحانی شب گذشته درباره چالش هایی سخن گفت که در 100 روز نخست حضورش در صدر قوه مجریه به آن پرداخته بود و بخش قابل توجهی از فرصتی که در اختیار داشت به تشریح وضعیت دولتی پرداخت که تحویل گرفته بود و آمارهای واقعی را مقابل دیدگان مردم گذاشت.هرچند این گفتارها یک طرفه بود اما در هر حال در نوع خود یک شروع متفاوت برای دکتر روحانی بود و البته این شروع نتوانست انتظارات را برآورده سازد، چرا که رئیس جمهور پیش از انتخاب تاکید کرده بود: «در برنامه مدون من علاوه بر راه حل های برای رفع این مشکلات؛ راه حلهای کوتاه مدتی یک ماه و 100 روزه برای حل مشکلات ومعضلات اقتصادی، اجتماعی و سیاست داخلی و خارجی پیش بینی شده است که ما می توانیم در یک فرصت کوتاه شاهد تحول اقتصادی باشیم.»در این میان از همان دیشب نقدهایی به عملکرد سه مجری حاضر مقابل رئیس جمهور به ویژه محمدرضا شهیدی فر وارد آمد که با توجه به عدم سابقه هیچ کدام از مجریان در اجرا مقابل رئیس جمهور به شدت نقدهای مطروحه برای مرتضی حیدری مجری تقریباً ثابت سخنرانی های تلویزیونی احمدی نژاد نبود اما در همان فضای نقد سیر می کرد. برخی منتقدان انتظار داشتند مجریان شب گذشته رئیس جمهور دومین مقام کشور را به چالش بکشند و اگر درباره برخی اظهاراتش ان قلت هایی وجود دارد، به نقد گفتار رئیس دولت -هرچند محدود- بپردازند.واقعیت آن است که هرچند بخش قابل توجهی از مردم کشورمان علاقمندند که چنین فضای نقادی وجود داشته باشد و رئیس جمهور نه در هنگام ترک قدرت که در اوج مقبولیت و اقتدار مورد نقد جدی واقع شد اما تا زمانی که رسانه خصوصی وجود نداشته باشد، اتفاقاتی شبیه به این رخ نمی دهد و مجری جزیی از تشریفاتی خواهد بود که چه مقابل احمدی نژاد و چه مقابل روحانی نقش تقریباً مشابه را بازی می کند، هرچند بنابر استعداد مجری، نوع این نقش آفرینی 20 تا 30 درصد تغییر می‌کند!باید بپذیریم شب گذشته ثابت شد مرتضی حیدری حتی اگر تبادلات مالی با بدنه دولت پیشین داشت و یا نداشت، نمی توانست مقابل رئیس دولت پیشین بیش از آنچه در هشت سال اخیر شاهدش بودیم ظاهر شود و بسیاری از نقدهایی که به او وارد می شد، شایسته اش نبود و اگر نقدی نیز وارد است، به ساختار کنونی رسانه باز می گردد.در واقع اگر هدف ارائه گزارش کاری است که حضور مجری الزامی ندارد و رئیس جمهور یا هر رئیس قوه و مقام دیگری می تواند همچون پیام های نوروزی سخنرانی کند و اگر هدف گفت و گو و پرسش و پاسخ است که این اتفاق می بایست در قالب نشست های خبری با حضور رسانه های مکتوب از همه طیف های فکری صورت پذیرد و رئیس جمهور گزارش هایش را مقابل اهالی رسانه بدهد و پاسخ هایش پیرامون پرسش های ایشان باشد که تاکنون در دولت یازدهم نیز شاهد چنین تحولی نبودیم.با این اوصاف شاید بهتر باشد توقع مان را از یک شهروند دیار 76 میلیونی مان که از قضا کارمند صداوسیما است و ما می‌خواهیم ابرقهرمان باشد، به سطح عقلایی سوق دهیم و بپذیریم تا رسیدن به تلویزیون مستقل و مجریانی نظیر دیوید فراست که از او به عنوان مصاحبه گر رعب آور یاد می‌شد، دورانی بسیار طولانی در پیش رو است. برای آنکه با یک مصاحبه گر حرفه ای و رسانه نسبتاً مستقل آشنا شوید، دعوت‌تان می کنیم به بخش های اصلی از گفت و گوی تاریخی و مشهور دیوید فراست با ریچارد نیکسون که در چند جلسه در سال ۱۹۷۷ و پس از رسوایی واترگیت ضبط و پخش شد بنشینید. نیکسون در بخشی از مصاحب گاردش را پایین آورد و  به فراست گفت: «می‌گویم هنگامی که رئیس‌جمهور این کار را می‌کند، یعنی این کار غیرقانونی نیست.» که این عبارت هزینه بالایی بر نیکسون داشت و بسیاری از رسانه های آمریکایی پس از این پخش این گفت و گو، رئیس جمهور آمریکا را بی آبرو خواندند!دانلود بخش اولدانلود بخش دومhttp://www.tabnak.ir/fa/news/360467/%D8%A7%DB%8C%D9%86-%D8%B4%D9%88%D9%85%D9%86-%D9%87%D8%A7-%D8%A7%D8%A8%D8%B1-%D9%82%D9%87%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86-%D9%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA%D9%86%D8%AF-%DB%8C%DA%A9%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-76-%D9%85%DB%8C%D9%84%DB%8C%D9%88%D9%86-%D8%B4%D9%87%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%D9%86%D8%AF