گوگل دقیقا چه میزان و چگونه ‌اطلاعاتی از شما دارد؟

همه می‌‌‌دانیم که گوگل یک غول فناوری است که شمار بسیاری خدمات کاربردی و البته پر هزینه را به رایگان ارائه می کند. سرویس‌ایی چون جی میل، Google Drive و Hangouts در کنار سیستم عامل موبایل این شرکت، همگی به رایگان قابل استفاده است. آیا تا کنون اندیشیده‌اید که گوگل هزینه این خدمات را چگونه با شما حساب می‌کند؟ نکته امنیتی روز: میراث بدون وارث؟! یک نوع سرقت آنلاین و بسیار شایع اینکه افرادی در اتا‌ق‌های گفت‌وگو یا از طریق ایمیل با شما ارتباط بر‌قرار می‌کنند و با جعل عنوان و اوراق به ظاهر رسمی از شما در‌خواست تقسیم میراثی به جای مانده و میلیون دلاری از فردی هموطن شما که در یک حادثه جان خود را از دست داده می‌کنند. معمولا این افراد اطلاعاتی ظاهرا رسمی از حساب بانکی شخص مورد نظر ـ که اتفاقا نام و عنوان وی نیز دقیق و درست است ـ به شما ‌می‌‌دهند و‌ پس از جلب اطمینان شما و فریب شما با یک رقم میلیون دلاری، از شما درخواست واریز مبلغی به یک حساب مشترک برای انجام امور قانونی می‌کنند. هرگز فریب این افراد را نخورید، زیرا حتی یک دلار نیز در سیستم بانکی داخلی و بین‌المللی بدون نظارت نهادهای مسئول قابل جابجایی نیست‌ و هیچ کس میراث میلیون دلاری خود را بی وارث رها نمی‌کند! به گزارش «تابناک» شاید تا کنون به این پرسش نیندیشیده‌اید که گوگل هزینه این همه خدمت رایگانی را که به من و شما ارائه می‌کند، از کجا ‌آورده و می‌آورد. ‌‌شاید اکنون‌ زمان مناسبی است تا این پرسش را از خود بپرسید. پاسخ آن بسیار‌ ساده ‌است: با استفاده از اطلاعات شما برای تبلیغات. این استفاده از اطلاعات کاربران، از اصلی‌ترین سرویس گوگل یعنی جستجوی آن آغاز می‌شود؛ اما واقعا گوگل چه اطلاعاتی و در چه سطحی از شما دارد‌؟ آیا شما باید نگران این موضوع باشید؟ بگذارید این موضوع را دقیق‌تر بررسی کنیم، پاسخ این پرسش شما را شگفت‌رده می‌کند‌. ردپای اینترنتی شما گوگل به خوبی از رد پای شما در اینترنت آگاه است و بهترین جایی که ‌می‌توانید شفاف از این موضوع آگاهی یابید‌، Google Web History است که همه سابقه و تاریخچه مربوط به جستجوی شما را از هر دستگاهی که‌ روی آن با حساب کاربری گوگل خود آنلاین بوده‌اید، در آنجا نگه داشته‌ است. برای آنکه خود ببینید، به اینجا  بروید.‌داشتن سابقه جستجو‌های شما برای خودتان بهتر است و گوگل این را می‌گوید، زیرا از این اطلاعات برای ارائه نتایج دقیق‌تر در راستای جستجو‌های آتی شما استفاده خواهد شد؛ اما این موضوع (حوزه‌های علاقه و در مرکز توجه شما) برای بازاریابان محصولات بسیار ارزشمند است و چنانچه در جریان این علاقه شدید، اطلاعات شخصی شما نیز به نحوی به دست آنها برسد، موضوع دیگر شخصی است!در عین حال، تاریخچه بازدید شما از صفحات وب نیز هرچند کمتر عینی و آشکار اما به همان ترتیب تاریخچه جستجو، برای گوگل به آسانی قابل دیدن و دسترسی است. گوگل این تاریخچه را با ‌ابزارهای رصد کننده و همچنین با کاربست اطلاعات استخراج شده از AdSense و Analytics به دست می‌آورد.گوگل می‌داند که شما معمولا از چه وب‌سایت‌هایی بازدید می‌کنید، ترتیب بازدید شما از آنها به چه شکل است، چه مدت زمانی را در ‌آن وب‌سایت‌ها‌‌ می‌گذرانید و اطلاعات جزئی دیگر. البته پروفایلی که از این اطلاعات درست می‌شود، به نام شما نیست، بلکه ‌به نام IP شماست؛ اما مجموع همه اینها یک اثر انگشت منحصر به فرد را تشکیل می‌دهد که در نهایت مربوط به شماست و می‌توان از آن در راستای تبلیغات استفاده شود. برای دیدن این اطلاعات در رابطه با IP خود می‌توانید به Google Ad Settings در اینجا مراجعه کنید. در آنجا حتی می‌توانید خود تغییراتی را اعمال نمایید. این صفحه اثر انگشت دیجیتالی شما برای گوگل است. واقعیت این است که تقریبا هیچ اطلاعاتی از فعالیت های آنلاین شما وجود ندارد که گوگل بخواهد و نتواند در مورد آن چیزی بداند. در این میان حتی ‌Private Browsing کردن نیز نمی‌تواند ‌کامل اطلاعات شما را نگهداری کند. گوگل + اطلاعات شما! در حالی که فعالیت‌های رصد گوگل در مورد کاربران وسیع است، فیس بوک نشان داد که راه آسا‌تری هم برای بیرون کشیدن داده‌ها و اطلاعات کاربران وجود دارد. ‌فیس‌بوک میلیون‌ها کاربر را در سراسر جهان تشویق به ارائه بی چون و چرای اطلاعاتی کرده‌ که گوگل آنها را با‌ الگوریتم‌های پیچیده به چنگ آورده و در پایگاه‌های داده عظیم ذخیره‌سازی کرده است. حال ما سرویس Google+ را داریم! پروفایل شما کامل است و هدفی بسیار خوب برای تبلیغات. حتی در این بین، شما با تکمیل ‌این اطلاعات، خیلی شیک و مجلسی باقی اطلاعاتی را که گوگل نیاز دارد، در اختیار وی می‌گذارید! حال صرف‌نظر کنیم از تصاویر، پیام‌ها و ایمیل‌هایی که برای مخاطبان خود می‌فرستید. چیزی با نام ایمیل خصوصی نداریم!قطعا کاربران Google+ به خوبی می‌دانند ‌چه اطلاعاتی ‌در اختیار گوگل ‌می‌گذارند، همان گونه که کاربران فیس بوک نیز اکنون سال‌هاست‌ اطلاعات خود را برای تبلیغات در اختیار فیس بوک قرار داده‌اند و ظاهرا از این موضوع ناراحت هم نیستند. واقعیت این است که هیچ دلیلی برای تمایز‌ بین گوگل و سایر شبکه‌های اجتماعی در این خصوص نیست و گویا استفاده گوگل از این اطلاعات هم بیشتر از بقیه این سرویس‌ها و شبکه‌ها نیست‌‌. تنها تفاوت اینجاست که کاربران از یک شبکه اجتماعی توقع یک رفیق رازدار بدن را ندارند.شاید شگفت‌زده شوید، اگر بدانید ‌حساب جی میل شما از روند جامع جمع‌آوری داده‌های گوگل استثنا نیست! بلکه کاملا بر عکس، این حساب معدنی از اطلاعات و داده‌های ارزشمندی است که گوگل هرگز بدون جی میل آنها را به دست نمی‌آورد. البته این جمع آوری داده‌ها مشمول محتویات و جزئیات ایمیل‌های شما نمی‌شود، ولی همچنان ترجیحات و علایق شما در کنار سایر اطلاعاتی که به شکل عمومی از شما در فضای نت وجود دارد، می‌تواند منبع ارزشمندی برای گوگل باشد. برای نمونه، گوگل از اطلاعات ایمیل شما برای دریافتن اینکه در کدام یک از شبکه‌های اجتماعی و سرویس‌های رقیب گوگل ‌نام‌نویسی کرده‌اید، بهره می‌برد. این موضوع می‌تواند منجر به دسترسی گوگل به اطلاعات کاربران‌ روی آن شبکه‌های اجتماعی و سرویس‌ها شود. از سوی دیگر، استفاده از ابزار گفت‌وگو یا Chat جی میل، یعنی Gtalk و همه برنامه‌هایی که از حساب گوگل برای گفت‌وگو استفاده می‌کنند. تاریخچه گفت‌وگو‌های شما را با جزئیات در اختیار گوگل می‌گذارد؛ واقعیتی که ما معمولا فراموش می‌کنیم، زیرا می‌پنداریم چون گفت‌وگو‌های قبلی را در صفحه Chat نمی‌بینیم، آنها از بین رفته‌‌اند. در حالی که شاید برای همیشه در سرورهای گوگل خانه کرده‌اند! اندروید هم شما را می‌پاید! بخش گسترده‌ای از ردپای اینترنتی شما می‌تواند بدون در نظر گرفتن اینکه از چه دستگاهی استفاده می‌کنید، رصد شود. اگر از یک سیستم عامل اندروید استفاده کنید که حساب گوگل بر‌ آن فعال است، دیگر مهم نیست‌ از تبلت، PC یا گوشی هوشمند استفاده کنید. در حالت حداقلی، هنوز وب‌گردی شما از طریق مرورگر، فعالیت اینترنتی شما را با جزئیات به گوگل می‌دهد. اندروید همچنین از اطلاعات مربوط به موقعیت جغرافیایی شما نیز بهره‌‌مند است، به واسطه فعال کردن موقعیت‌یاب یا نصب نرم‌افزارهای جانبی. این موضوع به ویژه هنگامی برای گوگل اهمیت دارد که از طریق آن عادات رفتاری روزانه شما و محل‌های مورد علاقه یا رجوع شما را شناسایی کند. این دو مورد تنها موارد آشکار و مشخصی است که از طریق آنها سیستم عامل اندروید اطلاعات کاربران را در اختیار گوگل می‌گذارد. مسلم است که ‌بسیاری مسیرهای دیگر اطلاعات کاربران در اختیار سیستم عامل و از آنجا گوگل قرار می‌گیرد. اینها واقعیاتی است که در خصوص میزان و حجم اطلاعاتی که از کاربران در اختیار گوگل قرار دارد، نشان می‌دهد. حال تفسیر این واقعیات بر عهده شماست. بی‌گمان گوگل بدون داشتن این اطلاعات و استفاده از آنها در راستای تبلیغات یک روزه ورشکست خواهد شد و تمامی خدمات دوست داشتنی همراه آن نیز به پایان خواهند رسید. در خوش‌بینانه‌ترین حالت، شاید بتوان به گوگل اعتماد کرد و این حجم از اطلاعات را در اختیار آن شرکت گذارد. بسیاری این کار را می‌کنند؛ اما بدترین حالت نیز این است که این اطلاعات حتی نه توسط خود گوگل به شکل مستقیم، اما به دست عده‌ای هکر و مجرم بیفتد که سرانجام آن نامشخص است. در نهایت مانند همیشه هشدار نهایی آن است که مراقب اطلاعاتی که از خود در فضای نت منتشر می‌کنید، باشید.

گوگل دقیقا چه میزان و چگونه ‌اطلاعاتی از شما دارد؟

همه می‌‌‌دانیم که گوگل یک غول فناوری است که شمار بسیاری خدمات کاربردی و البته پر هزینه را به رایگان ارائه می کند. سرویس‌ایی چون جی میل، Google Drive و Hangouts در کنار سیستم عامل موبایل این شرکت، همگی به رایگان قابل استفاده است. آیا تا کنون اندیشیده‌اید که گوگل هزینه این خدمات را چگونه با شما حساب می‌کند؟ نکته امنیتی روز: میراث بدون وارث؟! یک نوع سرقت آنلاین و بسیار شایع اینکه افرادی در اتا‌ق‌های گفت‌وگو یا از طریق ایمیل با شما ارتباط بر‌قرار می‌کنند و با جعل عنوان و اوراق به ظاهر رسمی از شما در‌خواست تقسیم میراثی به جای مانده و میلیون دلاری از فردی هموطن شما که در یک حادثه جان خود را از دست داده می‌کنند. معمولا این افراد اطلاعاتی ظاهرا رسمی از حساب بانکی شخص مورد نظر ـ که اتفاقا نام و عنوان وی نیز دقیق و درست است ـ به شما ‌می‌‌دهند و‌ پس از جلب اطمینان شما و فریب شما با یک رقم میلیون دلاری، از شما درخواست واریز مبلغی به یک حساب مشترک برای انجام امور قانونی می‌کنند. هرگز فریب این افراد را نخورید، زیرا حتی یک دلار نیز در سیستم بانکی داخلی و بین‌المللی بدون نظارت نهادهای مسئول قابل جابجایی نیست‌ و هیچ کس میراث میلیون دلاری خود را بی وارث رها نمی‌کند! به گزارش «تابناک» شاید تا کنون به این پرسش نیندیشیده‌اید که گوگل هزینه این همه خدمت رایگانی را که به من و شما ارائه می‌کند، از کجا ‌آورده و می‌آورد. ‌‌شاید اکنون‌ زمان مناسبی است تا این پرسش را از خود بپرسید. پاسخ آن بسیار‌ ساده ‌است: با استفاده از اطلاعات شما برای تبلیغات. این استفاده از اطلاعات کاربران، از اصلی‌ترین سرویس گوگل یعنی جستجوی آن آغاز می‌شود؛ اما واقعا گوگل چه اطلاعاتی و در چه سطحی از شما دارد‌؟ آیا شما باید نگران این موضوع باشید؟ بگذارید این موضوع را دقیق‌تر بررسی کنیم، پاسخ این پرسش شما را شگفت‌رده می‌کند‌. ردپای اینترنتی شما گوگل به خوبی از رد پای شما در اینترنت آگاه است و بهترین جایی که ‌می‌توانید شفاف از این موضوع آگاهی یابید‌، Google Web History است که همه سابقه و تاریخچه مربوط به جستجوی شما را از هر دستگاهی که‌ روی آن با حساب کاربری گوگل خود آنلاین بوده‌اید، در آنجا نگه داشته‌ است. برای آنکه خود ببینید، به اینجا  بروید.‌داشتن سابقه جستجو‌های شما برای خودتان بهتر است و گوگل این را می‌گوید، زیرا از این اطلاعات برای ارائه نتایج دقیق‌تر در راستای جستجو‌های آتی شما استفاده خواهد شد؛ اما این موضوع (حوزه‌های علاقه و در مرکز توجه شما) برای بازاریابان محصولات بسیار ارزشمند است و چنانچه در جریان این علاقه شدید، اطلاعات شخصی شما نیز به نحوی به دست آنها برسد، موضوع دیگر شخصی است!در عین حال، تاریخچه بازدید شما از صفحات وب نیز هرچند کمتر عینی و آشکار اما به همان ترتیب تاریخچه جستجو، برای گوگل به آسانی قابل دیدن و دسترسی است. گوگل این تاریخچه را با ‌ابزارهای رصد کننده و همچنین با کاربست اطلاعات استخراج شده از AdSense و Analytics به دست می‌آورد.گوگل می‌داند که شما معمولا از چه وب‌سایت‌هایی بازدید می‌کنید، ترتیب بازدید شما از آنها به چه شکل است، چه مدت زمانی را در ‌آن وب‌سایت‌ها‌‌ می‌گذرانید و اطلاعات جزئی دیگر. البته پروفایلی که از این اطلاعات درست می‌شود، به نام شما نیست، بلکه ‌به نام IP شماست؛ اما مجموع همه اینها یک اثر انگشت منحصر به فرد را تشکیل می‌دهد که در نهایت مربوط به شماست و می‌توان از آن در راستای تبلیغات استفاده شود. برای دیدن این اطلاعات در رابطه با IP خود می‌توانید به Google Ad Settings در اینجا مراجعه کنید. در آنجا حتی می‌توانید خود تغییراتی را اعمال نمایید. این صفحه اثر انگشت دیجیتالی شما برای گوگل است. واقعیت این است که تقریبا هیچ اطلاعاتی از فعالیت های آنلاین شما وجود ندارد که گوگل بخواهد و نتواند در مورد آن چیزی بداند. در این میان حتی ‌Private Browsing کردن نیز نمی‌تواند ‌کامل اطلاعات شما را نگهداری کند. گوگل + اطلاعات شما! در حالی که فعالیت‌های رصد گوگل در مورد کاربران وسیع است، فیس بوک نشان داد که راه آسا‌تری هم برای بیرون کشیدن داده‌ها و اطلاعات کاربران وجود دارد. ‌فیس‌بوک میلیون‌ها کاربر را در سراسر جهان تشویق به ارائه بی چون و چرای اطلاعاتی کرده‌ که گوگل آنها را با‌ الگوریتم‌های پیچیده به چنگ آورده و در پایگاه‌های داده عظیم ذخیره‌سازی کرده است. حال ما سرویس Google+ را داریم! پروفایل شما کامل است و هدفی بسیار خوب برای تبلیغات. حتی در این بین، شما با تکمیل ‌این اطلاعات، خیلی شیک و مجلسی باقی اطلاعاتی را که گوگل نیاز دارد، در اختیار وی می‌گذارید! حال صرف‌نظر کنیم از تصاویر، پیام‌ها و ایمیل‌هایی که برای مخاطبان خود می‌فرستید. چیزی با نام ایمیل خصوصی نداریم!قطعا کاربران Google+ به خوبی می‌دانند ‌چه اطلاعاتی ‌در اختیار گوگل ‌می‌گذارند، همان گونه که کاربران فیس بوک نیز اکنون سال‌هاست‌ اطلاعات خود را برای تبلیغات در اختیار فیس بوک قرار داده‌اند و ظاهرا از این موضوع ناراحت هم نیستند. واقعیت این است که هیچ دلیلی برای تمایز‌ بین گوگل و سایر شبکه‌های اجتماعی در این خصوص نیست و گویا استفاده گوگل از این اطلاعات هم بیشتر از بقیه این سرویس‌ها و شبکه‌ها نیست‌‌. تنها تفاوت اینجاست که کاربران از یک شبکه اجتماعی توقع یک رفیق رازدار بدن را ندارند.شاید شگفت‌زده شوید، اگر بدانید ‌حساب جی میل شما از روند جامع جمع‌آوری داده‌های گوگل استثنا نیست! بلکه کاملا بر عکس، این حساب معدنی از اطلاعات و داده‌های ارزشمندی است که گوگل هرگز بدون جی میل آنها را به دست نمی‌آورد. البته این جمع آوری داده‌ها مشمول محتویات و جزئیات ایمیل‌های شما نمی‌شود، ولی همچنان ترجیحات و علایق شما در کنار سایر اطلاعاتی که به شکل عمومی از شما در فضای نت وجود دارد، می‌تواند منبع ارزشمندی برای گوگل باشد. برای نمونه، گوگل از اطلاعات ایمیل شما برای دریافتن اینکه در کدام یک از شبکه‌های اجتماعی و سرویس‌های رقیب گوگل ‌نام‌نویسی کرده‌اید، بهره می‌برد. این موضوع می‌تواند منجر به دسترسی گوگل به اطلاعات کاربران‌ روی آن شبکه‌های اجتماعی و سرویس‌ها شود. از سوی دیگر، استفاده از ابزار گفت‌وگو یا Chat جی میل، یعنی Gtalk و همه برنامه‌هایی که از حساب گوگل برای گفت‌وگو استفاده می‌کنند. تاریخچه گفت‌وگو‌های شما را با جزئیات در اختیار گوگل می‌گذارد؛ واقعیتی که ما معمولا فراموش می‌کنیم، زیرا می‌پنداریم چون گفت‌وگو‌های قبلی را در صفحه Chat نمی‌بینیم، آنها از بین رفته‌‌اند. در حالی که شاید برای همیشه در سرورهای گوگل خانه کرده‌اند! اندروید هم شما را می‌پاید! بخش گسترده‌ای از ردپای اینترنتی شما می‌تواند بدون در نظر گرفتن اینکه از چه دستگاهی استفاده می‌کنید، رصد شود. اگر از یک سیستم عامل اندروید استفاده کنید که حساب گوگل بر‌ آن فعال است، دیگر مهم نیست‌ از تبلت، PC یا گوشی هوشمند استفاده کنید. در حالت حداقلی، هنوز وب‌گردی شما از طریق مرورگر، فعالیت اینترنتی شما را با جزئیات به گوگل می‌دهد. اندروید همچنین از اطلاعات مربوط به موقعیت جغرافیایی شما نیز بهره‌‌مند است، به واسطه فعال کردن موقعیت‌یاب یا نصب نرم‌افزارهای جانبی. این موضوع به ویژه هنگامی برای گوگل اهمیت دارد که از طریق آن عادات رفتاری روزانه شما و محل‌های مورد علاقه یا رجوع شما را شناسایی کند. این دو مورد تنها موارد آشکار و مشخصی است که از طریق آنها سیستم عامل اندروید اطلاعات کاربران را در اختیار گوگل می‌گذارد. مسلم است که ‌بسیاری مسیرهای دیگر اطلاعات کاربران در اختیار سیستم عامل و از آنجا گوگل قرار می‌گیرد. اینها واقعیاتی است که در خصوص میزان و حجم اطلاعاتی که از کاربران در اختیار گوگل قرار دارد، نشان می‌دهد. حال تفسیر این واقعیات بر عهده شماست. بی‌گمان گوگل بدون داشتن این اطلاعات و استفاده از آنها در راستای تبلیغات یک روزه ورشکست خواهد شد و تمامی خدمات دوست داشتنی همراه آن نیز به پایان خواهند رسید. در خوش‌بینانه‌ترین حالت، شاید بتوان به گوگل اعتماد کرد و این حجم از اطلاعات را در اختیار آن شرکت گذارد. بسیاری این کار را می‌کنند؛ اما بدترین حالت نیز این است که این اطلاعات حتی نه توسط خود گوگل به شکل مستقیم، اما به دست عده‌ای هکر و مجرم بیفتد که سرانجام آن نامشخص است. در نهایت مانند همیشه هشدار نهایی آن است که مراقب اطلاعاتی که از خود در فضای نت منتشر می‌کنید، باشید.

آنچه باید از امنیت گوشی هوشمند خود بدانید

گوشی هوشمند شما، رایانه‌ای کوچک در جیب شماست و گاهی به همان اندازه واجد داده‌ها و اطلاعات حساس. همه تصاویر شخصی، ایمیل‌‌ها و سایر اطلاعات مکانی و جغرافیایی شما بر ‌این دستگاه وجود دارد و تهدیدهایی که در همین نزدیکی برای این اطلاعات وجود دارد، باید شما را هشیار کند. نکته امنیت روز: جاسوس‌ها را ناکام بگذارید... به هیچ وجه روی لینک‌هایی که در Pop Up ها در فضای نت می‌بینید، کلیک نکنید. تنها از وب سایت‌هایی که به آنها اعتماد دارید نرم افزار ‌دانلود کنید. سیستم عامل و مرورگر خود را همواره به روز نگاه دارید و حتما از یک فایروال دو مسیره یا Tow-Way برای امنیت سیستم خود استفاده کنید. به گزارش «تابناک»، از آنجا‌ که گوشی هوشمند نیز ‌رایانه‌ای کوچک است، دقیقا در برابر همان تهدیدهایی که برای یک سیستم رایانه ای می‌توانید تصور کنید، آسیب‌‌پذیر است. بد افزارها می‌توانند با خانه کردن‌ روی گوشی هوشمند شما، رد و بدل شدن داده‌ها را رصد کرده و در آن مداخله کنند، اقدام به سرقت اطلاعات حساس شما همچون گذرواژه‌ها کنند، در کار App ها اختلال ایجاد کرده و در کل زندگی را سخت کنند! واقعیت آن است که بی اغراق میلیون‌ها تهدید برای گوشی هوشمند شما وجود دارد و خطر امنیتی برای گوشی شما بیش از آنکه تصور کنید، نزدیک است. ویروس‌ها وجود دارند! ویروس‌ها و بد‌افزارهای گوشی‌های هوشمند دقیقا مشابه با برادران خود در روی PC ها عمل می‌کنند، تا آنجا که بتوانند. این بد افزارها می‌توانند از طریق SMS، یک حفره امنیتی در مرورگر شما و از طریق وب و یا از طریق حفره های موجود در شبکه و Network به گوشی شما راه یابند. در این میان، برخی ‌نرم افزارهای به ظاهر قانونی نیز در زمره بد افزارهایی هستند که باید به شدت‌ مراقب آنها بود. به همین دلیل است که روی گوشی هوشمند با توجه به تنوع مسیرهای موجود برای آلودگی گوشی، باید هشیارتر عمل کرد. هیچ پلتفرمی ایمن نیست، هرچند برخی بهتر هستند سیستم عاملی که گوشی هوشمند شما از آن استفاده می‌کند، عامل مهمی در ‌میزان نگرانی و تهدید شما از سوی موضوعات امنیتی است. نخستین نکته اینکه اندروید، ‌محبوب ترین و پرکاربردترین سیستم عامل در گوشی‌های هوشمند، امنیت کمتری دارد؛ به این معنا که به دلیل حجم بیشتر کاربران بیشتر در معرض حملات امنیتی است. بسیاری این امر را اشتباه استراتژیک گوگل می‌دانند که اندروید را به ویندوز گوشی‌های هوشمند تبدیل کرده است. بسیاری از هکرها اندروید را آماج حمله می‌گیرند، زیرا احتمال به دست آوردن قربانیان بیشتری در این سیستم عامل دارند. نمودار زیر نشان دهنده میزان انتشار بدافزار‌ها ‌روی سیستم عامل‌های مختلف موبایل در سه ماهه نخست سال جاری میلادی است. در این میان سیستم عامل iOS به دلیل آنکه از سوی اپل به شدت مراقبت و کنترل می‌شود، ایمن تر است. شرکت اپل قویا بر سیستم عامل خود نظارت دارد، از نصب نرم‌افزارهای خارج از کنترل خود و از منابع غیر، جلوگیری می‌کند و سخت افزارها را به خوبی با سیستم عامل هماهنگ و هم سنخ می‌کند. به همین دلیل است، در حالی که تعداد انگشت‌شماری بد افزار برای iOS طراحی شده ‌اما تا کنون هیچ مورد عظیم و وسیعی در انتشار بد افزار بر روی این سیستم عامل دیده نشده است. به همین دلیل ‌jailbreak کردن گوشی‌های اپل به معنی بی‌دفاع گذاشتن آنها در برابر حملات بد افزارهاست. آنچه در مجموع می‌توان گفت، این است که هیچ سیستم عاملی از حمله و تهدید در امان نیست و میزان این امنیت و مصونیت بسته به ساختار امنیتی سیستم عامل و تعداد کاربران آن دارد. نرم افزارهای امنیتی همیشه آنچه می‌گویند نیستند! همه این تهدیدات موجود شما را به سمت استفاده از نرم افزارهای امنیتی برای گوشی هوشمند خود سوق می‌دهد؛ اما مراقب باشید، همه این نرم افزارهای امنیتی خوب عمل نمی‌کنند و برخی از آنها حتی از شما محافظت هم نمی‌کنند. کاربران اندروید می‌توانند با مراجعه به گزارش‌هایی که لابراتوارهای تست آنتی ویروس‌ها همچون Av-Test منتشر می‌کنند، از وضعیت عملکرد نرم‌افزار امنیتی خود اطمینان حاصل کنند. اما این شانس برای باقی کاربران در سایر سیستم عامل‌ها وجود ندارد. در نتیجه کاربران ویندوز فون مجبور به استفاده از نرم افزارهایی هستند که بیشتر شناخته شده هستند، بدون توجه به جزئیات عملکرد آنها. همه آنتی ویروس‌ها آن کاری را صورت می‌دهند که خود می‌گویند. اما همه آنها این کار را به خوبی ‌نمی‌کنند! برای نمونه، VIRUSFighter و Zoner که هر کدام از آنها در Play Store بارها توصیه شده‌اند و هر کدام چهار ستاره دارند، از سوی AV-Test به دلیل شناسایی تنها یک چهارم از بد افزارهای مورد آزمایش رد شده اند! این در حالی است که موضوع تقریبا به همین جا نیز ختم نمی‌شود. در آوریل سال جاری نرم افزاری ‌روی Play Store با نام Virus Shield قرار گرفت که ادعا می‌کرد، یک آنتی ویروس قدرتمند است، اما در واقع هیچ کاری ‌روی سیستم انجام نم‌یداد. در نهایت تا پیش از آنکه این ابزار از روی Play Store حذف شود، بیش از 10 هزار کاربر آن را با قیمت 4 دلار دانلود کرده بودند! گوشی گم شده، دست کمی از یک گوشی ویروسی ندارد! در حالی که شاید این مطالب بیش از همه توجه شما را به یک بعد مشکل جلب کرده باشد، ‌یک مشکل اساسی تر نیز می‌تواند وجود داشته باشد، آن هم گم کردن گوشی هوشمند به دلیل سرقت یا حواس پرتی. اگر گوشی هوشمند شما به سرقت رفته یا گم شود و به دست کسی برسد، تمامی داده‌ها و اطلاعات شما از جمله تمامی عکس‌های خانوادگی، ایمیل‌ها، صوت و تصویر، اطلاعات حساب بانکی و گذرواژه‌های شما و همچنین شبکه‌های اجتماعی که به وسیله App ها از آنها استفاده می‌کنید، همگی قابل استفاده توسط شخصی است که گوشی شما را در دست دارد. این موضوع اغراق نیست. با فناوری‌های امروزی بیت به بیت داده‌ها از گوشی شما قابل استخراج است و هیچ نرم‌افزار امنیتی در این مورد هیچ کاری نمی‌تواند بکند. تنها کاری که در این مورد می‌توان انجام داد، پیش از گم شدن گوشی باید صورت داده باشید: تهیه نسخه پشتیبان از اطلاعات، قفل کردن گوشی با یک گذرواژه مطمئن و استفاده از ابزارهایی که به شما امکان Remote Control گوشی را می‌دهد. پس از هم اکنون فکری به حال گوشی خود قبل از آنکه دزدیده شود بکنید. هر جایی که داده ‌باشد، خطر وجود دارد هم‌اکنون تأمین امنیت گوشی هوشمند یک اقدام پیچیده و چند لایه است. تنها این نکته را همواره به یاد داشته باشید ‌هر جا داده‌ای هست، شخصی علاقه‌مند به این داده‌ها و احتمال سرقت آنها نیز وجود دارد. خوشبختانه این موضوع مورد توجه بسیاری از سازندگان گوشی‌های هوشمند قرار گرفته ‌و اکنون این سازندگان ابزارهایی برای امنیت گوشی هوشمند از جمله Remote ها را در گوشی های خود به کار می‌برند. واقعیت اینکه به رغم این پیچیدگی در حفاظت از گوشی، هنوز هزینه تأمین امنیت گوشی‌های هوشمند بسیار کمتر از تأمین امنیت PC هاست. البته اگر در آینده نیز این موضوع به همین شکل ‌بماند.

آنچه باید از امنیت گوشی هوشمند خود بدانید

گوشی هوشمند شما، رایانه‌ای کوچک در جیب شماست و گاهی به همان اندازه واجد داده‌ها و اطلاعات حساس. همه تصاویر شخصی، ایمیل‌‌ها و سایر اطلاعات مکانی و جغرافیایی شما بر ‌این دستگاه وجود دارد و تهدیدهایی که در همین نزدیکی برای این اطلاعات وجود دارد، باید شما را هشیار کند. نکته امنیت روز: جاسوس‌ها را ناکام بگذارید... به هیچ وجه روی لینک‌هایی که در Pop Up ها در فضای نت می‌بینید، کلیک نکنید. تنها از وب سایت‌هایی که به آنها اعتماد دارید نرم افزار ‌دانلود کنید. سیستم عامل و مرورگر خود را همواره به روز نگاه دارید و حتما از یک فایروال دو مسیره یا Tow-Way برای امنیت سیستم خود استفاده کنید. به گزارش «تابناک»، از آنجا‌ که گوشی هوشمند نیز ‌رایانه‌ای کوچک است، دقیقا در برابر همان تهدیدهایی که برای یک سیستم رایانه ای می‌توانید تصور کنید، آسیب‌‌پذیر است. بد افزارها می‌توانند با خانه کردن‌ روی گوشی هوشمند شما، رد و بدل شدن داده‌ها را رصد کرده و در آن مداخله کنند، اقدام به سرقت اطلاعات حساس شما همچون گذرواژه‌ها کنند، در کار App ها اختلال ایجاد کرده و در کل زندگی را سخت کنند! واقعیت آن است که بی اغراق میلیون‌ها تهدید برای گوشی هوشمند شما وجود دارد و خطر امنیتی برای گوشی شما بیش از آنکه تصور کنید، نزدیک است. ویروس‌ها وجود دارند! ویروس‌ها و بد‌افزارهای گوشی‌های هوشمند دقیقا مشابه با برادران خود در روی PC ها عمل می‌کنند، تا آنجا که بتوانند. این بد افزارها می‌توانند از طریق SMS، یک حفره امنیتی در مرورگر شما و از طریق وب و یا از طریق حفره های موجود در شبکه و Network به گوشی شما راه یابند. در این میان، برخی ‌نرم افزارهای به ظاهر قانونی نیز در زمره بد افزارهایی هستند که باید به شدت‌ مراقب آنها بود. به همین دلیل است که روی گوشی هوشمند با توجه به تنوع مسیرهای موجود برای آلودگی گوشی، باید هشیارتر عمل کرد. هیچ پلتفرمی ایمن نیست، هرچند برخی بهتر هستند سیستم عاملی که گوشی هوشمند شما از آن استفاده می‌کند، عامل مهمی در ‌میزان نگرانی و تهدید شما از سوی موضوعات امنیتی است. نخستین نکته اینکه اندروید، ‌محبوب ترین و پرکاربردترین سیستم عامل در گوشی‌های هوشمند، امنیت کمتری دارد؛ به این معنا که به دلیل حجم بیشتر کاربران بیشتر در معرض حملات امنیتی است. بسیاری این امر را اشتباه استراتژیک گوگل می‌دانند که اندروید را به ویندوز گوشی‌های هوشمند تبدیل کرده است. بسیاری از هکرها اندروید را آماج حمله می‌گیرند، زیرا احتمال به دست آوردن قربانیان بیشتری در این سیستم عامل دارند. نمودار زیر نشان دهنده میزان انتشار بدافزار‌ها ‌روی سیستم عامل‌های مختلف موبایل در سه ماهه نخست سال جاری میلادی است. در این میان سیستم عامل iOS به دلیل آنکه از سوی اپل به شدت مراقبت و کنترل می‌شود، ایمن تر است. شرکت اپل قویا بر سیستم عامل خود نظارت دارد، از نصب نرم‌افزارهای خارج از کنترل خود و از منابع غیر، جلوگیری می‌کند و سخت افزارها را به خوبی با سیستم عامل هماهنگ و هم سنخ می‌کند. به همین دلیل است، در حالی که تعداد انگشت‌شماری بد افزار برای iOS طراحی شده ‌اما تا کنون هیچ مورد عظیم و وسیعی در انتشار بد افزار بر روی این سیستم عامل دیده نشده است. به همین دلیل ‌jailbreak کردن گوشی‌های اپل به معنی بی‌دفاع گذاشتن آنها در برابر حملات بد افزارهاست. آنچه در مجموع می‌توان گفت، این است که هیچ سیستم عاملی از حمله و تهدید در امان نیست و میزان این امنیت و مصونیت بسته به ساختار امنیتی سیستم عامل و تعداد کاربران آن دارد. نرم افزارهای امنیتی همیشه آنچه می‌گویند نیستند! همه این تهدیدات موجود شما را به سمت استفاده از نرم افزارهای امنیتی برای گوشی هوشمند خود سوق می‌دهد؛ اما مراقب باشید، همه این نرم افزارهای امنیتی خوب عمل نمی‌کنند و برخی از آنها حتی از شما محافظت هم نمی‌کنند. کاربران اندروید می‌توانند با مراجعه به گزارش‌هایی که لابراتوارهای تست آنتی ویروس‌ها همچون Av-Test منتشر می‌کنند، از وضعیت عملکرد نرم‌افزار امنیتی خود اطمینان حاصل کنند. اما این شانس برای باقی کاربران در سایر سیستم عامل‌ها وجود ندارد. در نتیجه کاربران ویندوز فون مجبور به استفاده از نرم افزارهایی هستند که بیشتر شناخته شده هستند، بدون توجه به جزئیات عملکرد آنها. همه آنتی ویروس‌ها آن کاری را صورت می‌دهند که خود می‌گویند. اما همه آنها این کار را به خوبی ‌نمی‌کنند! برای نمونه، VIRUSFighter و Zoner که هر کدام از آنها در Play Store بارها توصیه شده‌اند و هر کدام چهار ستاره دارند، از سوی AV-Test به دلیل شناسایی تنها یک چهارم از بد افزارهای مورد آزمایش رد شده اند! این در حالی است که موضوع تقریبا به همین جا نیز ختم نمی‌شود. در آوریل سال جاری نرم افزاری ‌روی Play Store با نام Virus Shield قرار گرفت که ادعا می‌کرد، یک آنتی ویروس قدرتمند است، اما در واقع هیچ کاری ‌روی سیستم انجام نم‌یداد. در نهایت تا پیش از آنکه این ابزار از روی Play Store حذف شود، بیش از 10 هزار کاربر آن را با قیمت 4 دلار دانلود کرده بودند! گوشی گم شده، دست کمی از یک گوشی ویروسی ندارد! در حالی که شاید این مطالب بیش از همه توجه شما را به یک بعد مشکل جلب کرده باشد، ‌یک مشکل اساسی تر نیز می‌تواند وجود داشته باشد، آن هم گم کردن گوشی هوشمند به دلیل سرقت یا حواس پرتی. اگر گوشی هوشمند شما به سرقت رفته یا گم شود و به دست کسی برسد، تمامی داده‌ها و اطلاعات شما از جمله تمامی عکس‌های خانوادگی، ایمیل‌ها، صوت و تصویر، اطلاعات حساب بانکی و گذرواژه‌های شما و همچنین شبکه‌های اجتماعی که به وسیله App ها از آنها استفاده می‌کنید، همگی قابل استفاده توسط شخصی است که گوشی شما را در دست دارد. این موضوع اغراق نیست. با فناوری‌های امروزی بیت به بیت داده‌ها از گوشی شما قابل استخراج است و هیچ نرم‌افزار امنیتی در این مورد هیچ کاری نمی‌تواند بکند. تنها کاری که در این مورد می‌توان انجام داد، پیش از گم شدن گوشی باید صورت داده باشید: تهیه نسخه پشتیبان از اطلاعات، قفل کردن گوشی با یک گذرواژه مطمئن و استفاده از ابزارهایی که به شما امکان Remote Control گوشی را می‌دهد. پس از هم اکنون فکری به حال گوشی خود قبل از آنکه دزدیده شود بکنید. هر جایی که داده ‌باشد، خطر وجود دارد هم‌اکنون تأمین امنیت گوشی هوشمند یک اقدام پیچیده و چند لایه است. تنها این نکته را همواره به یاد داشته باشید ‌هر جا داده‌ای هست، شخصی علاقه‌مند به این داده‌ها و احتمال سرقت آنها نیز وجود دارد. خوشبختانه این موضوع مورد توجه بسیاری از سازندگان گوشی‌های هوشمند قرار گرفته ‌و اکنون این سازندگان ابزارهایی برای امنیت گوشی هوشمند از جمله Remote ها را در گوشی های خود به کار می‌برند. واقعیت اینکه به رغم این پیچیدگی در حفاظت از گوشی، هنوز هزینه تأمین امنیت گوشی‌های هوشمند بسیار کمتر از تأمین امنیت PC هاست. البته اگر در آینده نیز این موضوع به همین شکل ‌بماند.

ابزار حمایت از ایران

ابزار لوگو پرچم حمایتی کشور ایران در وبلاگ و سایت یکی از ابزارهای بسیار مفیدی که میتوانید در وبلاگ اضافه کنید و در عین حال باعث زیبایی وبلاگ می شود و مورد استفاده بازدیدکنندگان نیز قرار گیرد کد نمایش لوگو پرچم حمایتی است. با قرار دادن این ابزار در وبلاک و سایت خود ، بالای صفحه بنا به تمایل شما سمت چپ و یا راست، لوگویی با همین مضمون حمایت از کشور ایران به نمایش در خواهد آمد. راهنمای استفاده از کد ابزار لوگو پرچم حمایتی کشور ایران در وبلاگ : برای استفاده از کد لوگو پرچم حمایتی کشور ایران کافیست کد زیر مورد نظر را copy کرده ، و در بخش تنظیمات وبلاگ ، قسمت کدهای اختصاصی کاربر قرار دهید و یا در قسمت مناسبی از بخش ویرایش قالب وبلاگ خود قرار دهید.  

کد لوگو حمایت از کشور ایران

 

کد لوگو حمایت از کشور ایران

جزیره «آریایی» را از اشغال اماراتی‌ها آزاد کنید!

همزمان با نهم آذر، چهل‌و‌دومین سالگرد بازگشت جزایر سه‌گانه بوموسا، تنب بزرگ و تنب کوچک به مام میهن، تبلیغات اماراتی‌ها با انتشار کتابی با زبان انگلیسی و پافشاری در ادعاهای تجاوزگرانه نسبت به تمامیت ارضی ایران ابعاد تازه‌ای به خود گرفته است. در حالی که این روز یادآور آزادسازی جزایر سه‌گانه پس از ۶۸ سال اشغال توسط دولت انگلیس است، شیوخ امارات تحت تأثیر و حمایت انگلیسی ها تحریکات ضد ایرانی خود را ابعاد تازه‌ای بخشیده‌اند. به گزارش «تابناک»، ادعاهای ارضی علیه تمامیت ارضی ایران در ‌سال‌های تولد یک به یک کشور‌های ذره‌بینی از دامن استعمار انگلیس همواره بوده که تغییر و جعل نام ساختگی برای خلیج فارس، ادعای مالکیت بر اروند‌رود و خوزستان از مهم‌ترین این ادعا‌ها بوده است. این ادعاهای نژادپرستانه حتی به جنگی ویرانگر و هشت ساله از سوی صدام علیه ایران و ایرانی انجامید که با حمایت فراموش ناشدنی و پشتیبانی، مالی، تسلیحاتی و لجستیکی قاطبه کشور‌های عربی همراه بوده است. در این میان، در برخورد با ادعاهای ضد ایرانی کشور‌های عربی و به ویژه امارات، ‌سیاستی مشابه ادعای متقابل به دولت باکو، بسیار کارساز خواهد بود. در مورد ادعاهای دولت باکو به تمامیت ارضی ایران دیدیم، سیاست «مقابله به مثل» هر چند بسیار دیر ولی بجا مورد استفاده قرار گرفت و دشمنان قسم خورده ایران زمین و تجزیه‌طلبان باکو را سر جای خود نشاند و در موضع انفعال قرار داد. بی‌گمان، افکار عمومی ایران در انتظار پاسخ شایسته و قاطع دستگاه سیاست خارجی جمهوری اسلامی به امارات، این شیخ نشین کوچک خلیج فارس است که یکی از بهترین راه‌های آن از طریق ادعای مالکیت ایران بر استان جلفاوه (امارات کنونی)، جزیره ایرانی «آریایی» یا «سیربو نعیر» و جزیره نفت خیز «زرکوه» است که در اشغال امارات متحده عربی قرار دارند. در تارنمای ویکیپدیا که در زیر آمده، به تعلق تاریخی جزیره «سیر بو نعیر» به ایران اشاره ‌و نوشته شده که جزیره «سیر بو نعیر» در مالکیت تاریخی ایران بوده و در سال ۱۹۰۸ میلادی (در‌‌ همان سال‌های اشغال جزایر سه گانه) به اشغال استعمار انگلیس در‌آمده است؛ اشغالی که بر خلاف جزایر سه گانه، متأسفانه هیچ‌گاه به بازگشت این جزیره به سرزمین ایران منتهی نشد.  تصویر شماره ۱: نقشه قرن ۱۹ Adolf Stieler آلمانی، که «سیر بو نعیر» یا «جزیره آریایی» که در کادر نمایان است، همانند جزایر سه گانه، به رنگ کشور ایران رنگ‌آمیزی شده است. تصویر شماره ۲: موقعیت جزیره‌های‌ «سیر بو نعیر» یا «آریایی» و‌ «زرکوه» در خلیج فارس در کادر نمایان است. تصویر شماره ۳: نام جزیره «آریایی» در گوگل ارثتصویر شماره ۴: عکس ماهواره‌ای جزیره‌ «آریایی»پیشینه حاکمیت ایران بر بنادر و جزایر شمال تا جنوب خلیج‌فارساز هزاره دوم پیش از میلاد مسیح (از بیش از چهار هزار سال پیش) تاکنون جزایر سه‌گانه ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک به همراه دیگر جزایر، بنادر و سواحل شمال و جنوب خلیج فارس قلمرو حکومت‌های گوناگون ایرانی بوده است. وجود نقشه‌های باستانی حکومت هخامنشیان، اشکانیان و ساسانیان، سنگ‌نبشته‌های متعدد، نام‌های نژاده پارسی این مناطق، بیش از ۲۳ نقشه رسمی و نیمه‌رسمی که توسط دولت‌های بریتانیا و دیگر دولت‌های غربی در قرون گذشته به چاپ رسیده، نامه‌های رسمی دولتی حکومت‌های گوناگون ایران‌زمین و اسناد و کتاب‌های تاریخی موجود در کتابخانه‌های سراسر دنیا و بسیاری اسناد دیگر، تعلق این جزایر را به ایران به خوبی به اثبات می‌رساند. خلیج فارس و جزایر آن از جمله ابوموسى در روزگار عیلامیان به ویژه در زمان سلطنت «شیلهک این شوشیناک» در ۱۱۶۵ سال پیش از میلاد تحت تسلط این سلسله بوده است. در دولت ماد نیز جزایر خلیج‌فارس جزو یکى از ایالت‌هاى جنوب غربى و سپس جزو ساتراپ (استان) چهاردهم دولت ماد به نام «درنگیانه» و بخشى از کرمان بود. در دوران هخامنشیان این جزایر از جمله جزایر ابوموسى و تنب کوچک و بزرگ به موجب بند ۶ ستون اول کتیبه بیستون جزو استان پارس بوده است.برای نمونه، کتیبه داریوش بزرگ در بیستون نیز سندی دیگر بر مالکیت ایران بر خلیج فارس و کلیه جزایر آن است: داریوش شاه از اربابه ـ بخشی از عربستان ـ ماکا ـ بخش مجاور تنگه هرمز ـ و... نام می‌برد و اینکه جنوب تنگه هرمز و سواحل خلیج فارس نیز کاملا تحت اختیار ایران بوده است. یکی از قدیمی‌ترین اسناد مالکیت ایران بر کرانه‌های جنوبی خلیج فارس، به محمد ابن جریر طبری باز‌می‌گردد. وی می‌نویسد: در زمان اشکانیان عرب‌ها همه در حجاز بودند و بادیه و مکه و یمن سکونتگاه آنان. آن گروهی که در حجاز و بادیه بودند، به قحطی و گرسنگی دچار شدند. پس به عراق و بحرین کوچ کردند که در اختیار اشکانیان ایران بود. «دکتر وستفلد» نیز در جای دیگری می‌گوید: پیش از اسلام سواحل غربی دریای پارس توسط ایرانیان اداره می‌شده است. حتی شهری نیز از دوره ساسانی باقی است که به نام یکی از سرداران ایرانی نام‌گذاری شده است. این شهر امروزه اسپیدگان ـ اسفنج ـ نام دارد که در جزیره بحرین قرار داشته و از نام سردار اسپیدویه گرفته شده است. همچنین در دوران اشکانیان در روزگار سلطنت مهرداد اول (۱۷۱ ـ ۱۳۸ پیش از میلاد) بنادر و جزیره‌هاى پارس تحت حکومت این سلسله قرار گرفت. در عهد ساسانیان جزایر و بنادر خلیج فارس جزو قلمرو ایران و شهر اردشیر از استان پارس و جزو پادکیسان نیمروز بود. پس از ورود اسلام به ایران در دوره اقتدار آل بویه از ۳۲۲ هجرى قمرى بنادر و جزایر سراسر کرانه‌هاى خلیج فارس در قلمرو فرمانروایى آن‌ها قرار داشت. این فرمانروایى به دست سلجوقیان کرمان ادامه داشت تا اینکه پس از انقراض ملوک کیش در سال ۶۲۶ هجرى قمرى در روزگار اتابکان فارس و ایلخانان مغول والى‌هاى دریاى فارس یا ملوک هرمز در جزیره کیش سکنى گزیدند و تا سال ۷۷۹ هجرى قمرى بر تمام جزایر خلیج فارس و دریاى مکران ـ عمان ـ حکومت کردند. تیموریان نیز خراج جزیره کیش و سایر جزایر خلیج فارس را تا سال ۸۷۳ هجرى قمرى که در ایران حکومت داشتند، جزو فارس محسوب و وصول مى‌کردند. با ورود پرتغالى‌ها به خلیج فارس و آغاز فعالیت هاى استعمار نوین در منطقه، جزایر این خلیج از جمله ابوموسى به اشغال دریانوردان پرتغالى درآمد. در روزگار سلطنت شاه عباس صفوى، پس از یک دوره طولانى نبرد، جزایر و بنادر ایرانى در خلیج فارس از جمله ابوموسى، قشم، هرمز و بحرین به وسیله نیروهاى ایرانى آزاد شد که به همین مناسبت بندر گمبرون به بندر عباس تغییر نام یافت. شاه عباس در سال ۱۶۰۲ میلادی بحرین را از اشغال پرتغالی‌ها خارج می‌کند و در سال ۱۶۱۲میلادی (۱۰۰۱ هجری خورشیدی و سالروز روز ملی خلیج فارس)، «جلفاوه» که امروزه امارات متحده است را اعاده حاکمیت می‌کند. در سال ۱۱۴۷ هجرى قمرى (۱۷۳۵میلادى) نادرشاه افشار، لطیف خان دشتستانى را به سمت حاکم ایالت هاى جنوب ایران و کاپیتانى کل سواحل و بنادر و جزایر خلیج فارس منصوب کرد که این فرد در سال ۱۷۳۶ میلادى به بحرین لشکر کشید و شیخ جبار هوله، یاغى بحرین را شکست داد و کلید دژ بحرین را براى نادرشاه فرستاد. کریم خان زند نیز در سال ۱۱۷۹ هجرى قمرى (۱۷۶۵ میلادى) بر سراسر منطقه فارس و جزایر خلیج فارس از جمله ابوموسى و بحرین و... اعمال حاکمیت کرد. در دوره قاجاریه آقامحمدخان پس از شکست دادن جانشینان کریم‌خان زند، موفق شد بر تمام ایران از جمله بنادر و جزایر خلیج فارس مسلط شود. در روزگار فتحعلى شاه هم جزایر دریاى پارس از جمله کیش، بحرین، ابوموسى، هندرابى، تنب بزرگ و تنب کوچک، فارور و... جزو ایالت فارس محسوب مى‌شد و در سال ۱۲۶۳ ه‌ ق کرانه‌ها و جزیره‌هاى خلیج فارس از جمله جزیره ابوموسى بخشى از ایالت «بنادر خلیج فارس» شد. در سال ۱۸۵۳میلادی استعمار بریتانیا که از سال ۱۸۱۹ به بهانه حفظ امنیت خلیج فارس از اعراب بادیه نشین جنوب خلیج فارس (اجداد حکام کنونی شیخ نشین‌های جنوب خلیج فارس) که علاوه بر چوپانی از راه دزدی دریایی امرار معاش می‌کردند، استقرار یافته بود در راه تثبیت سلطه خود، حکام منطقه را در کنفراسى جمع کرد و آن‌ها قراردادى را تحت عنوان صلح جاویدان امضا کردند که به موجب آن بریتانیایى‌ها اجازه یافتند نه تنها به بهانه مبارزه با دزدان دریایى بلکه به بهانه حفظ امنیت خلیج فارس بتوانند در هر حادثه اى که در کرانه هاى خلیج فارس اتفاق مى‌افتد مداخله کنند. در سال ۱۸۱۹ میلادى بریتانیا در پى این کوشش‌ها جزایر ابوموسى و تنب بزرگ و کوچک را که از روزگار کهن در تملک ایران و جزو لاینفک خاک آن بود به اشغال خود درآورد. از میان نقشه‌های رسمی که حاکمیت ایران بر جزایر سه گانه را به اثبات می‌رساندنقشه رنگی موجود است که وزارت جنگ انگلیس در سال ۱۸۶۸ میلادی تهیه کرده و «لرد سادیس بری» از طریق وزارت خارجه تقدیم ناصرالدین شاه می‌کند جزایر سه گانه به رنگ کشور ایران مشخص هستند. نقشه بعدی نقشه «لرد کرسن» نایب سلطنه انگلیس در خلیج فارس است که در سال ۱۸۹۰ میلادی تهیه شده است. در نقشه‌های رنگی این کتاب نیز جزایر به رنگ ایران است. حتی فرا‌تر از این‌ها در نقشه دریاداری انگلیس که در اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن بیست تهیه شده نیز باز هم جزایر سه گانه به رنگ ایران مشخص هستند. از جمله مستندات حقانیت ایران در کتاب‌های تاریخی، می‌توان به کتاب «محمود سدید کبابی بندر عباسی» اشاره کرد که در آن اسناد جالب توجهی موجود است که از آن میان، می‌توان به سندی اشاره کرد که در آن اجداد شیوخ فعلی شارجه و رأس‌الخیمه که چوپانی می‌کردند برای تعلیف احشام خود در جزیره ابوموسی ـ که به دلیل مراتع سرسبز خود به «گپ سبزو» نیز معروف بود ـ از حاکمان ایران اجازه می‌گرفتند و پس از تعلیف هم مراتب خدمتگزاری و سپاس خود را به ایرانیان اعلام می‌داشتند. دولت ایران در دهه نخست قرن ۱۳ بار‌ها حق حاکمیت خود را بر جزایر تنب و ابوموسى اعلام کرد و در ‌پنجم اسفند ۱۳۰۸ هم وزارت خارجه دولت رضاشاه پهلوی، نامه اعتراضى را مبنى بر برافراشتن پرچم بریتانیا بر فراز جزایر ابوموسى و تنب بزرگ به وزیر مختار بریتانیا در تهران نگاشت تا اینکه پس از سال‌ها تلاش پیگیر توسط همه دولت‌های ایرانی، سرانجام در نهم آذر ۱۳۵۰ سه جزیره به مام میهن بازگشتند. فرجام سخن اینکه* هزاران سند تاریخی فارسی، عربی، آلمانی، انگلیسی و...، در تعلق تاریخی جزایر سه‌گانه و همه کرانه‌های امارات متحده کنونی به ایران هیچ شبهه‌ای باقی نمی‌گذارند و با توجه به اینکه در هنگام اعمال حاکمیت دوباره ایران پس از چند دهه اشغالگری انگلیس در جزایر سه‌گانه، هنوز کشوری به نام امارات پدید ‌نیامده بوده که بخواهد ادعایی داشته باشد. جالب اینکه قواسم یا جواسم امارات از‌‌ همان نسل قاسمی‌های ایرانی حاکمان بندر لنگه و ایرانی تبار هستند که بر راس الخیمه و شارجه حکومت می‌کنند بنابراین ایران نیز متقابلا می‌تواند ادعای مالکیت بر شارجه و رأس الخیمه را داشته باشد. * مقام‌های اماراتی و شورای همکاری خلیج فارس و اتحادیه عرب باید بدانند با توجه به اسناد ‌انکارناپذیر تاریخی علاوه بر بحرین ـ که نه با لایحه دولت و نه با طرح مجلس، بلکه به طور غیر قانونی از پیکره ایران زمین جدا شده ـ تمامی کرانه‌های جنوبی خلیج فارس از جمله شیخ‌نشین دوبی و امارات عربی کنونی و جزایر «سیر بو نعیر» و‌ «زرکوه» اشغال شده توسط امارات هم، در طول تاریخ در مالکیت ایران بوده است و در صورت ادامه ادعاهای کشور‌های عربی و امارات علیه تمامیت ارضی ایران، اعمال حاکمیت مجدد ایران بر امارات و جزایر‌ «آریایی» ‌و‌ «زرکوه» و بحرین و... از سوی ایرانیان قابل پیگیری خواهد بود. * در پایان باید تأکید کرد، زیبنده نیست که دستگاه دیپلماتیک بیش از این سیاست تساهل و تسامح یک سویه را در برابر امارات دنبال نماید و ضروری است با اتخاذ سیاست دیپلماتیک‌ «مقابله به مثل»، ضرورت بازگشت جزایر ایرانی جنوب خلیج فارس را دنبال نماید یا دست کم برای اذهان خواب زده ضد ایرانیان، پیشینه حاکمیت ملی و هژمونی تاریخی ایران بر هر دو کرانه شمالی و جنوبی خلیج تا ابد فارس را یاد‌آوری کند.

جزیره «آریایی» را از اشغال اماراتی‌ها آزاد کنید!

همزمان با نهم آذر، چهل‌و‌دومین سالگرد بازگشت جزایر سه‌گانه بوموسا، تنب بزرگ و تنب کوچک به مام میهن، تبلیغات اماراتی‌ها با انتشار کتابی با زبان انگلیسی و پافشاری در ادعاهای تجاوزگرانه نسبت به تمامیت ارضی ایران ابعاد تازه‌ای به خود گرفته است. در حالی که این روز یادآور آزادسازی جزایر سه‌گانه پس از ۶۸ سال اشغال توسط دولت انگلیس است، شیوخ امارات تحت تأثیر و حمایت انگلیسی ها تحریکات ضد ایرانی خود را ابعاد تازه‌ای بخشیده‌اند. به گزارش «تابناک»، ادعاهای ارضی علیه تمامیت ارضی ایران در ‌سال‌های تولد یک به یک کشور‌های ذره‌بینی از دامن استعمار انگلیس همواره بوده که تغییر و جعل نام ساختگی برای خلیج فارس، ادعای مالکیت بر اروند‌رود و خوزستان از مهم‌ترین این ادعا‌ها بوده است. این ادعاهای نژادپرستانه حتی به جنگی ویرانگر و هشت ساله از سوی صدام علیه ایران و ایرانی انجامید که با حمایت فراموش ناشدنی و پشتیبانی، مالی، تسلیحاتی و لجستیکی قاطبه کشور‌های عربی همراه بوده است. در این میان، در برخورد با ادعاهای ضد ایرانی کشور‌های عربی و به ویژه امارات، ‌سیاستی مشابه ادعای متقابل به دولت باکو، بسیار کارساز خواهد بود. در مورد ادعاهای دولت باکو به تمامیت ارضی ایران دیدیم، سیاست «مقابله به مثل» هر چند بسیار دیر ولی بجا مورد استفاده قرار گرفت و دشمنان قسم خورده ایران زمین و تجزیه‌طلبان باکو را سر جای خود نشاند و در موضع انفعال قرار داد. بی‌گمان، افکار عمومی ایران در انتظار پاسخ شایسته و قاطع دستگاه سیاست خارجی جمهوری اسلامی به امارات، این شیخ نشین کوچک خلیج فارس است که یکی از بهترین راه‌های آن از طریق ادعای مالکیت ایران بر استان جلفاوه (امارات کنونی)، جزیره ایرانی «آریایی» یا «سیربو نعیر» و جزیره نفت خیز «زرکوه» است که در اشغال امارات متحده عربی قرار دارند. در تارنمای ویکیپدیا که در زیر آمده، به تعلق تاریخی جزیره «سیر بو نعیر» به ایران اشاره ‌و نوشته شده که جزیره «سیر بو نعیر» در مالکیت تاریخی ایران بوده و در سال ۱۹۰۸ میلادی (در‌‌ همان سال‌های اشغال جزایر سه گانه) به اشغال استعمار انگلیس در‌آمده است؛ اشغالی که بر خلاف جزایر سه گانه، متأسفانه هیچ‌گاه به بازگشت این جزیره به سرزمین ایران منتهی نشد.  تصویر شماره ۱: نقشه قرن ۱۹ Adolf Stieler آلمانی، که «سیر بو نعیر» یا «جزیره آریایی» که در کادر نمایان است، همانند جزایر سه گانه، به رنگ کشور ایران رنگ‌آمیزی شده است. تصویر شماره ۲: موقعیت جزیره‌های‌ «سیر بو نعیر» یا «آریایی» و‌ «زرکوه» در خلیج فارس در کادر نمایان است. تصویر شماره ۳: نام جزیره «آریایی» در گوگل ارثتصویر شماره ۴: عکس ماهواره‌ای جزیره‌ «آریایی»پیشینه حاکمیت ایران بر بنادر و جزایر شمال تا جنوب خلیج‌فارساز هزاره دوم پیش از میلاد مسیح (از بیش از چهار هزار سال پیش) تاکنون جزایر سه‌گانه ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک به همراه دیگر جزایر، بنادر و سواحل شمال و جنوب خلیج فارس قلمرو حکومت‌های گوناگون ایرانی بوده است. وجود نقشه‌های باستانی حکومت هخامنشیان، اشکانیان و ساسانیان، سنگ‌نبشته‌های متعدد، نام‌های نژاده پارسی این مناطق، بیش از ۲۳ نقشه رسمی و نیمه‌رسمی که توسط دولت‌های بریتانیا و دیگر دولت‌های غربی در قرون گذشته به چاپ رسیده، نامه‌های رسمی دولتی حکومت‌های گوناگون ایران‌زمین و اسناد و کتاب‌های تاریخی موجود در کتابخانه‌های سراسر دنیا و بسیاری اسناد دیگر، تعلق این جزایر را به ایران به خوبی به اثبات می‌رساند. خلیج فارس و جزایر آن از جمله ابوموسى در روزگار عیلامیان به ویژه در زمان سلطنت «شیلهک این شوشیناک» در ۱۱۶۵ سال پیش از میلاد تحت تسلط این سلسله بوده است. در دولت ماد نیز جزایر خلیج‌فارس جزو یکى از ایالت‌هاى جنوب غربى و سپس جزو ساتراپ (استان) چهاردهم دولت ماد به نام «درنگیانه» و بخشى از کرمان بود. در دوران هخامنشیان این جزایر از جمله جزایر ابوموسى و تنب کوچک و بزرگ به موجب بند ۶ ستون اول کتیبه بیستون جزو استان پارس بوده است.برای نمونه، کتیبه داریوش بزرگ در بیستون نیز سندی دیگر بر مالکیت ایران بر خلیج فارس و کلیه جزایر آن است: داریوش شاه از اربابه ـ بخشی از عربستان ـ ماکا ـ بخش مجاور تنگه هرمز ـ و... نام می‌برد و اینکه جنوب تنگه هرمز و سواحل خلیج فارس نیز کاملا تحت اختیار ایران بوده است. یکی از قدیمی‌ترین اسناد مالکیت ایران بر کرانه‌های جنوبی خلیج فارس، به محمد ابن جریر طبری باز‌می‌گردد. وی می‌نویسد: در زمان اشکانیان عرب‌ها همه در حجاز بودند و بادیه و مکه و یمن سکونتگاه آنان. آن گروهی که در حجاز و بادیه بودند، به قحطی و گرسنگی دچار شدند. پس به عراق و بحرین کوچ کردند که در اختیار اشکانیان ایران بود. «دکتر وستفلد» نیز در جای دیگری می‌گوید: پیش از اسلام سواحل غربی دریای پارس توسط ایرانیان اداره می‌شده است. حتی شهری نیز از دوره ساسانی باقی است که به نام یکی از سرداران ایرانی نام‌گذاری شده است. این شهر امروزه اسپیدگان ـ اسفنج ـ نام دارد که در جزیره بحرین قرار داشته و از نام سردار اسپیدویه گرفته شده است. همچنین در دوران اشکانیان در روزگار سلطنت مهرداد اول (۱۷۱ ـ ۱۳۸ پیش از میلاد) بنادر و جزیره‌هاى پارس تحت حکومت این سلسله قرار گرفت. در عهد ساسانیان جزایر و بنادر خلیج فارس جزو قلمرو ایران و شهر اردشیر از استان پارس و جزو پادکیسان نیمروز بود. پس از ورود اسلام به ایران در دوره اقتدار آل بویه از ۳۲۲ هجرى قمرى بنادر و جزایر سراسر کرانه‌هاى خلیج فارس در قلمرو فرمانروایى آن‌ها قرار داشت. این فرمانروایى به دست سلجوقیان کرمان ادامه داشت تا اینکه پس از انقراض ملوک کیش در سال ۶۲۶ هجرى قمرى در روزگار اتابکان فارس و ایلخانان مغول والى‌هاى دریاى فارس یا ملوک هرمز در جزیره کیش سکنى گزیدند و تا سال ۷۷۹ هجرى قمرى بر تمام جزایر خلیج فارس و دریاى مکران ـ عمان ـ حکومت کردند. تیموریان نیز خراج جزیره کیش و سایر جزایر خلیج فارس را تا سال ۸۷۳ هجرى قمرى که در ایران حکومت داشتند، جزو فارس محسوب و وصول مى‌کردند. با ورود پرتغالى‌ها به خلیج فارس و آغاز فعالیت هاى استعمار نوین در منطقه، جزایر این خلیج از جمله ابوموسى به اشغال دریانوردان پرتغالى درآمد. در روزگار سلطنت شاه عباس صفوى، پس از یک دوره طولانى نبرد، جزایر و بنادر ایرانى در خلیج فارس از جمله ابوموسى، قشم، هرمز و بحرین به وسیله نیروهاى ایرانى آزاد شد که به همین مناسبت بندر گمبرون به بندر عباس تغییر نام یافت. شاه عباس در سال ۱۶۰۲ میلادی بحرین را از اشغال پرتغالی‌ها خارج می‌کند و در سال ۱۶۱۲میلادی (۱۰۰۱ هجری خورشیدی و سالروز روز ملی خلیج فارس)، «جلفاوه» که امروزه امارات متحده است را اعاده حاکمیت می‌کند. در سال ۱۱۴۷ هجرى قمرى (۱۷۳۵میلادى) نادرشاه افشار، لطیف خان دشتستانى را به سمت حاکم ایالت هاى جنوب ایران و کاپیتانى کل سواحل و بنادر و جزایر خلیج فارس منصوب کرد که این فرد در سال ۱۷۳۶ میلادى به بحرین لشکر کشید و شیخ جبار هوله، یاغى بحرین را شکست داد و کلید دژ بحرین را براى نادرشاه فرستاد. کریم خان زند نیز در سال ۱۱۷۹ هجرى قمرى (۱۷۶۵ میلادى) بر سراسر منطقه فارس و جزایر خلیج فارس از جمله ابوموسى و بحرین و... اعمال حاکمیت کرد. در دوره قاجاریه آقامحمدخان پس از شکست دادن جانشینان کریم‌خان زند، موفق شد بر تمام ایران از جمله بنادر و جزایر خلیج فارس مسلط شود. در روزگار فتحعلى شاه هم جزایر دریاى پارس از جمله کیش، بحرین، ابوموسى، هندرابى، تنب بزرگ و تنب کوچک، فارور و... جزو ایالت فارس محسوب مى‌شد و در سال ۱۲۶۳ ه‌ ق کرانه‌ها و جزیره‌هاى خلیج فارس از جمله جزیره ابوموسى بخشى از ایالت «بنادر خلیج فارس» شد. در سال ۱۸۵۳میلادی استعمار بریتانیا که از سال ۱۸۱۹ به بهانه حفظ امنیت خلیج فارس از اعراب بادیه نشین جنوب خلیج فارس (اجداد حکام کنونی شیخ نشین‌های جنوب خلیج فارس) که علاوه بر چوپانی از راه دزدی دریایی امرار معاش می‌کردند، استقرار یافته بود در راه تثبیت سلطه خود، حکام منطقه را در کنفراسى جمع کرد و آن‌ها قراردادى را تحت عنوان صلح جاویدان امضا کردند که به موجب آن بریتانیایى‌ها اجازه یافتند نه تنها به بهانه مبارزه با دزدان دریایى بلکه به بهانه حفظ امنیت خلیج فارس بتوانند در هر حادثه اى که در کرانه هاى خلیج فارس اتفاق مى‌افتد مداخله کنند. در سال ۱۸۱۹ میلادى بریتانیا در پى این کوشش‌ها جزایر ابوموسى و تنب بزرگ و کوچک را که از روزگار کهن در تملک ایران و جزو لاینفک خاک آن بود به اشغال خود درآورد. از میان نقشه‌های رسمی که حاکمیت ایران بر جزایر سه گانه را به اثبات می‌رساندنقشه رنگی موجود است که وزارت جنگ انگلیس در سال ۱۸۶۸ میلادی تهیه کرده و «لرد سادیس بری» از طریق وزارت خارجه تقدیم ناصرالدین شاه می‌کند جزایر سه گانه به رنگ کشور ایران مشخص هستند. نقشه بعدی نقشه «لرد کرسن» نایب سلطنه انگلیس در خلیج فارس است که در سال ۱۸۹۰ میلادی تهیه شده است. در نقشه‌های رنگی این کتاب نیز جزایر به رنگ ایران است. حتی فرا‌تر از این‌ها در نقشه دریاداری انگلیس که در اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن بیست تهیه شده نیز باز هم جزایر سه گانه به رنگ ایران مشخص هستند. از جمله مستندات حقانیت ایران در کتاب‌های تاریخی، می‌توان به کتاب «محمود سدید کبابی بندر عباسی» اشاره کرد که در آن اسناد جالب توجهی موجود است که از آن میان، می‌توان به سندی اشاره کرد که در آن اجداد شیوخ فعلی شارجه و رأس‌الخیمه که چوپانی می‌کردند برای تعلیف احشام خود در جزیره ابوموسی ـ که به دلیل مراتع سرسبز خود به «گپ سبزو» نیز معروف بود ـ از حاکمان ایران اجازه می‌گرفتند و پس از تعلیف هم مراتب خدمتگزاری و سپاس خود را به ایرانیان اعلام می‌داشتند. دولت ایران در دهه نخست قرن ۱۳ بار‌ها حق حاکمیت خود را بر جزایر تنب و ابوموسى اعلام کرد و در ‌پنجم اسفند ۱۳۰۸ هم وزارت خارجه دولت رضاشاه پهلوی، نامه اعتراضى را مبنى بر برافراشتن پرچم بریتانیا بر فراز جزایر ابوموسى و تنب بزرگ به وزیر مختار بریتانیا در تهران نگاشت تا اینکه پس از سال‌ها تلاش پیگیر توسط همه دولت‌های ایرانی، سرانجام در نهم آذر ۱۳۵۰ سه جزیره به مام میهن بازگشتند. فرجام سخن اینکه* هزاران سند تاریخی فارسی، عربی، آلمانی، انگلیسی و...، در تعلق تاریخی جزایر سه‌گانه و همه کرانه‌های امارات متحده کنونی به ایران هیچ شبهه‌ای باقی نمی‌گذارند و با توجه به اینکه در هنگام اعمال حاکمیت دوباره ایران پس از چند دهه اشغالگری انگلیس در جزایر سه‌گانه، هنوز کشوری به نام امارات پدید ‌نیامده بوده که بخواهد ادعایی داشته باشد. جالب اینکه قواسم یا جواسم امارات از‌‌ همان نسل قاسمی‌های ایرانی حاکمان بندر لنگه و ایرانی تبار هستند که بر راس الخیمه و شارجه حکومت می‌کنند بنابراین ایران نیز متقابلا می‌تواند ادعای مالکیت بر شارجه و رأس الخیمه را داشته باشد. * مقام‌های اماراتی و شورای همکاری خلیج فارس و اتحادیه عرب باید بدانند با توجه به اسناد ‌انکارناپذیر تاریخی علاوه بر بحرین ـ که نه با لایحه دولت و نه با طرح مجلس، بلکه به طور غیر قانونی از پیکره ایران زمین جدا شده ـ تمامی کرانه‌های جنوبی خلیج فارس از جمله شیخ‌نشین دوبی و امارات عربی کنونی و جزایر «سیر بو نعیر» و‌ «زرکوه» اشغال شده توسط امارات هم، در طول تاریخ در مالکیت ایران بوده است و در صورت ادامه ادعاهای کشور‌های عربی و امارات علیه تمامیت ارضی ایران، اعمال حاکمیت مجدد ایران بر امارات و جزایر‌ «آریایی» ‌و‌ «زرکوه» و بحرین و... از سوی ایرانیان قابل پیگیری خواهد بود. * در پایان باید تأکید کرد، زیبنده نیست که دستگاه دیپلماتیک بیش از این سیاست تساهل و تسامح یک سویه را در برابر امارات دنبال نماید و ضروری است با اتخاذ سیاست دیپلماتیک‌ «مقابله به مثل»، ضرورت بازگشت جزایر ایرانی جنوب خلیج فارس را دنبال نماید یا دست کم برای اذهان خواب زده ضد ایرانیان، پیشینه حاکمیت ملی و هژمونی تاریخی ایران بر هر دو کرانه شمالی و جنوبی خلیج تا ابد فارس را یاد‌آوری کند.

امروز در استان های غربی زلزله

امروز1392/09/04 در استان های غربی کشور تاساعت12 حداقل 50زلزله رخ داده است اما توجه ای به آن نمیشود که درمتن  زیر می توان مشاهده نمودNO. Origin Time Lat. Long. Depth Mag. RMS Res. No. of Stations No. of phases 1 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۱۲:۲۹:۰۱.۱ ۳۴.۳۹ N ۴۵.۵۴ E ۱۴ ۲.۶ ۰.۲ ۴ ۹ 2 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۱۰:۱۱:۴۹.۸ ۳۴.۳۲ N ۴۵.۵۵ E ۱۴ ۲.۹ ۰.۲ ۵ ۱۱ 3 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۹:۲۲:۵۴.۹ ۳۴.۲۹ N ۴۵.۵۷ E ۱۰ ۲.۴ ۰.۲ ۷ ۱۵ 4 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۹:۱۶:۱۳.۸ ۳۳.۱۸ N ۵۹.۹۹ E ۱۲ ۱.۵ ۰.۶ ۵ ۱۱ 5 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۹:۰۷:۲۵.۰ ۳۴.۳۵ N ۴۵.۵۲ E ۱۳ ۲.۸ ۰.۶ ۸ ۱۷ 6 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۸:۰۴:۲۲.۷ ۳۴.۳۹ N ۴۵.۴۸ E ۱۴ ۲.۱ ۰.۵ ۵ ۱۱ 7 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۷:۴۴:۱۷.۸ ۳۴.۳۵ N ۴۵.۵۳ E ۸ ۱.۸ ۰.۲ ۴ ۱۰ 8 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۷:۴۱:۳۵.۸ ۳۴.۳۹ N ۴۵.۴۸ E ۸ ۲.۰ ۰.۳ ۴ ۹ 9 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۷:۳۴:۳۶.۵ ۳۴.۴۳ N ۴۵.۵۵ E ۱۷ ۲.۰ ۰.۰ ۳ ۷ 10 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۷:۲۹:۵۲.۱ ۳۴.۳۶ N ۴۵.۶۱ E ۱۴ ۲.۰ ۰.۳ ۴ ۹ 11 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۷:۱۳:۲۱.۴ ۳۴.۴۲ N ۴۵.۵۹ E ۱۷ ۲.۱ ۰.۲ ۴ ۹ 12 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۶:۵۳:۰۷.۹ ۳۴.۲۶ N ۴۵.۶۸ E ۱۵ ۴.۰ ۰.۳ ۱۲ ۲۳ 13 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۶:۴۸:۲۲.۳ ۳۴.۳۵ N ۴۵.۵۴ E ۱۶ ۲.۵ ۰.۲ ۶ ۱۱ 14 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۶:۲۲:۳۰.۸ ۳۴.۲۵ N ۴۵.۶۸ E ۱۶ ۲.۹ ۰.۳ ۹ ۱۹ 15 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۶:۰۳:۵۶.۲ ۳۴.۴۶ N ۴۵.۴۵ E ۱۴ ۲.۱ ۰.۵ ۵ ۱۲ 16 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۵:۵۸:۳۴.۶ ۳۴.۳۲ N ۴۵.۵۸ E ۱۰ ۲.۱ ۰.۳ ۴ ۹ 17 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۵:۵۴:۳۸.۶ ۳۴.۴۷ N ۴۵.۴۶ E ۱۴ ۲.۴ ۰.۴ ۵ ۱۲ 18 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۵:۴۴:۴۸.۸ ۳۴.۴۴ N ۴۵.۴۷ E ۸ ۲.۸ ۰.۳ ۷ ۱۴ 19 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۵:۳۷:۳۱.۸ ۳۴.۳۶ N ۴۵.۴۷ E ۱۴ ۲.۱ ۰.۴ ۵ ۹ 20 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۵:۳۱:۵۷.۱ ۳۴.۳۰ N ۴۵.۵۲ E ۱۲ ۴.۱ ۰.۴ ۱۲ ۲۶ 21 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۵:۱۴:۲۳.۶ ۳۲.۳۸ N ۴۷.۳۶ E ۱۶ ۲.۱ ۰.۳ ۸ ۱۱ 22 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۴:۵۹:۴۳.۹ ۳۴.۳۰ N ۴۵.۴۸ E ۱۴ ۳.۲ ۰.۵ ۵ ۱۲ 23 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۴:۵۷:۳۳.۶ ۳۴.۳۶ N ۴۵.۵۲ E ۸ ۲.۳ ۰.۳ ۵ ۱۲ 24 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۴:۵۱:۳۲.۲ ۳۴.۳۳ N ۴۵.۶۱ E ۸ ۱.۸ ۰.۴ ۵ ۱۰ 25 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۴:۳۹:۲۲.۲ ۳۴.۳۵ N ۴۵.۵۶ E ۸ ۲.۳ ۰.۳ ۷ ۱۴ 26 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۴:۲۲:۵۱.۳ ۳۴.۳۰ N ۴۵.۶۲ E ۱۲ ۳.۷ ۰.۴ ۱۱ ۲۰ 27 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۳:۵۲:۲۵.۱ ۳۴.۴۱ N ۴۵.۵۶ E ۱۸ ۱.۸ ۰.۵ ۵ ۱۰ 28 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۳:۴۷:۳۳.۹ ۳۴.۳۰ N ۴۵.۵۲ E ۲۰ ۲.۲ ۰.۵ ۵ ۱۱ 29 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۳:۴۵:۴۶.۴ ۳۴.۳۲ N ۴۵.۵۳ E ۱۳ ۲.۰ ۰.۲ ۶ ۱۲ 30 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۳:۳۲:۰۶.۹ ۳۴.۳۹ N ۴۵.۴۸ E ۸ ۲.۴ ۰.۲ ۸ ۱۶ 31 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۳:۳۰:۲۹.۴ ۳۴.۴۱ N ۴۵.۵۳ E ۱۰ ۱.۷ ۰.۵ ۴ ۹ 32 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۳:۱۴:۰۸.۰ ۳۴.۳۱ N ۴۵.۴۷ E ۱۶ ۲.۰ ۰.۵ ۸ ۱۸ 33 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۳:۱۰:۱۱.۱ ۳۴.۳۴ N ۴۵.۷۱ E ۱۲ ۲.۰ ۰.۴ ۶ ۱۳ 34 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۳:۰۸:۵۵.۵ ۳۳.۰۹ N ۴۶.۱۶ E ۱۵ ۱.۸ ۰.۴ ۵ ۱۲ 35 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۲:۰۸:۳۸.۴ ۳۶.۵۵ N ۵۳.۰۲ E ۱۷ ۲.۲ ۰.۴ ۱۰ ۱۸ 36 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۲:۰۲:۴۱.۹ ۲۶.۸۴ N ۵۸.۱۵ E ۱۳ ۲.۶ ۰.۲ ۴ ۸ 37 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۱:۵۳:۳۸.۵ ۳۴.۳۵ N ۴۵.۵۳ E ۱۴ ۲.۱ ۰.۴ ۵ ۱۱ 38 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۱:۵۱:۲۰.۲ ۳۴.۳۶ N ۴۵.۵۳ E ۱۷ ۲.۴ ۰.۴ ۹ ۱۸ 39 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۱:۴۸:۴۸.۶ ۳۴.۴۰ N ۴۵.۴۸ E ۱۵ ۳.۱ ۰.۵ ۱۲ ۲۳ 40 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۱:۴۸:۱۶.۵ ۳۳.۴۵ N ۵۰.۵۵ E ۱۲ ۱.۴ ۰.۱ ۴ ۹ 41 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۱:۲۱:۳۰.۶ ۳۵.۱۰ N ۵۸.۲۸ E ۲۰ ۲.۳ ۰.۳ ۱۱ ۲۳ 42 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۱:۲۰:۳۷.۴ ۳۴.۳۵ N ۴۵.۵۰ E ۱۴ ۳.۲ ۰.۴ ۱۱ ۲۴ 43 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۱:۱۹:۴۶.۹ ۲۸.۳۰ N ۵۱.۳۲ E ۱۵ ۳.۴ ۰.۴ ۱۴ ۱۸ 44 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۱:۰۴:۵۹.۹ ۳۴.۴۶ N ۴۵.۶۰ E ۱۲ ۱.۹ ۰.۴ ۷ ۱۵ 45 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۰:۵۶:۴۶.۷ ۳۴.۴۴ N ۴۵.۶۳ E ۱۵ ۱.۹ ۰.۴ ۵ ۱۱ 46 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۰:۳۱:۴۱.۱ ۳۸.۰۳ N ۴۷.۶۳ E ۲۰ ۲.۷ ۰.۴ ۸ ۱۷ 47 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۰:۲۰:۲۲.۸ ۳۴.۴۱ N ۴۵.۵۳ E ۸ ۲.۳ ۰.۴ ۸ ۱۷ 48 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۰:۱۱:۲۲.۸ ۳۴.۳۸ N ۴۵.۵۴ E ۱۳ ۲.۲ ۰.۲ ۷ ۱۳ 49 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۰:۰۸:۱۳.۰ ۳۴.۳۳ N ۴۵.۶۳ E ۱۴ ۲.۱ ۰.۴ ۶ ۱۲ 50 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۰:۰۶:۴۰.۲ ۳۴.۳۲ N ۴۵.۵۹ E ۸ ۲.۲ ۰.۳ ۵ ۱۱ 51 ۱۳۹۲-۰۹-۰۳ ۲۳:۵۶:۳۵.۵ ۳۴.۳۶ N ۴۵.۵۵ E ۱۷ ۲.۳ ۰.۲ ۷ ۱۴ 52 ۱۳۹۲-۰۹-۰۳ ۲۳:۵۲:۴۱.۹ ۳۴.۳۶ N ۴۵.۵۷ E ۱۱ ۲.۰ ۰.۱ ۶ ۱۳ 53 ۱۳۹۲-۰۹-۰۳ ۲۳:۴۱:۰۷.۲ ۳۴.۳۵ N ۴۵.۵۴ E ۱۶ ۲.۴ ۰.۲ ۸ ۱۸ 54 ۱۳۹۲-۰۹-۰۳ ۲۳:۳۹:۲۴.۱ ۳۴.۳۸ N ۴۵.۵۲ E ۱۴ ۲.۱ ۰.۴ ۵ ۱۱ 55 ۱۳۹۲-۰۹-۰۳ ۲۳:۳۷:۵۸.۲ ۳۴.۳۸ N ۴۵.۵۷ E ۸ ۲.۶ ۰.۳ ۷ ۱۴ 56 ۱۳۹۲-۰۹-۰۳ ۲۳:۲۰:۳۳.۵ ۳۴.۳۶ N ۴۵.۶۵ E ۱۲ ۱.۷ ۰.۱ ۴ ۹ 57 ۱۳۹۲-۰۹-۰۳ ۲۲:۵۹:۳۱.۱ ۳۴.۳۶ N ۴۵.۵۸ E ۱۰ ۲.۵ ۰.۲ ۵ ۱۱ 58 ۱۳۹۲-۰۹-۰۳ ۲۲:۴۹:۱۹.۱ ۳۴.۳۴ N ۴۵.۵۸ E ۸ ۲.۲ ۰.۲ ۴ ۹ 59 ۱۳۹۲-۰۹-۰۳ ۲۲:۳۲:۱۶.۸ ۳۴.۳۰ N ۴۵.۵۵ E ۸ ۲.۲ ۰.۵ ۴ ۹ 60 ۱۳۹۲-۰۹-۰۳ ۲۲:۱۸:۲۱.۶ ۳۴.۳۸ N ۴۵.۵۴ E ۱۰ ۲.۶ ۰.۵ ۶ ۱۴می توان نمودار وشرح کامل زلزله های اخیر را در این سایت بهبینیدhttp://irsc.ut.ac.ir/currentearthq.php?lang=fa

امروز در استان های غربی زلزله

امروز1392/09/04 در استان های غربی کشور تاساعت12 حداقل 50زلزله رخ داده است اما توجه ای به آن نمیشود که درمتن  زیر می توان مشاهده نمودNO. Origin Time Lat. Long. Depth Mag. RMS Res. No. of Stations No. of phases 1 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۱۲:۲۹:۰۱.۱ ۳۴.۳۹ N ۴۵.۵۴ E ۱۴ ۲.۶ ۰.۲ ۴ ۹ 2 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۱۰:۱۱:۴۹.۸ ۳۴.۳۲ N ۴۵.۵۵ E ۱۴ ۲.۹ ۰.۲ ۵ ۱۱ 3 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۹:۲۲:۵۴.۹ ۳۴.۲۹ N ۴۵.۵۷ E ۱۰ ۲.۴ ۰.۲ ۷ ۱۵ 4 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۹:۱۶:۱۳.۸ ۳۳.۱۸ N ۵۹.۹۹ E ۱۲ ۱.۵ ۰.۶ ۵ ۱۱ 5 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۹:۰۷:۲۵.۰ ۳۴.۳۵ N ۴۵.۵۲ E ۱۳ ۲.۸ ۰.۶ ۸ ۱۷ 6 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۸:۰۴:۲۲.۷ ۳۴.۳۹ N ۴۵.۴۸ E ۱۴ ۲.۱ ۰.۵ ۵ ۱۱ 7 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۷:۴۴:۱۷.۸ ۳۴.۳۵ N ۴۵.۵۳ E ۸ ۱.۸ ۰.۲ ۴ ۱۰ 8 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۷:۴۱:۳۵.۸ ۳۴.۳۹ N ۴۵.۴۸ E ۸ ۲.۰ ۰.۳ ۴ ۹ 9 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۷:۳۴:۳۶.۵ ۳۴.۴۳ N ۴۵.۵۵ E ۱۷ ۲.۰ ۰.۰ ۳ ۷ 10 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۷:۲۹:۵۲.۱ ۳۴.۳۶ N ۴۵.۶۱ E ۱۴ ۲.۰ ۰.۳ ۴ ۹ 11 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۷:۱۳:۲۱.۴ ۳۴.۴۲ N ۴۵.۵۹ E ۱۷ ۲.۱ ۰.۲ ۴ ۹ 12 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۶:۵۳:۰۷.۹ ۳۴.۲۶ N ۴۵.۶۸ E ۱۵ ۴.۰ ۰.۳ ۱۲ ۲۳ 13 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۶:۴۸:۲۲.۳ ۳۴.۳۵ N ۴۵.۵۴ E ۱۶ ۲.۵ ۰.۲ ۶ ۱۱ 14 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۶:۲۲:۳۰.۸ ۳۴.۲۵ N ۴۵.۶۸ E ۱۶ ۲.۹ ۰.۳ ۹ ۱۹ 15 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۶:۰۳:۵۶.۲ ۳۴.۴۶ N ۴۵.۴۵ E ۱۴ ۲.۱ ۰.۵ ۵ ۱۲ 16 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۵:۵۸:۳۴.۶ ۳۴.۳۲ N ۴۵.۵۸ E ۱۰ ۲.۱ ۰.۳ ۴ ۹ 17 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۵:۵۴:۳۸.۶ ۳۴.۴۷ N ۴۵.۴۶ E ۱۴ ۲.۴ ۰.۴ ۵ ۱۲ 18 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۵:۴۴:۴۸.۸ ۳۴.۴۴ N ۴۵.۴۷ E ۸ ۲.۸ ۰.۳ ۷ ۱۴ 19 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۵:۳۷:۳۱.۸ ۳۴.۳۶ N ۴۵.۴۷ E ۱۴ ۲.۱ ۰.۴ ۵ ۹ 20 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۵:۳۱:۵۷.۱ ۳۴.۳۰ N ۴۵.۵۲ E ۱۲ ۴.۱ ۰.۴ ۱۲ ۲۶ 21 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۵:۱۴:۲۳.۶ ۳۲.۳۸ N ۴۷.۳۶ E ۱۶ ۲.۱ ۰.۳ ۸ ۱۱ 22 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۴:۵۹:۴۳.۹ ۳۴.۳۰ N ۴۵.۴۸ E ۱۴ ۳.۲ ۰.۵ ۵ ۱۲ 23 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۴:۵۷:۳۳.۶ ۳۴.۳۶ N ۴۵.۵۲ E ۸ ۲.۳ ۰.۳ ۵ ۱۲ 24 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۴:۵۱:۳۲.۲ ۳۴.۳۳ N ۴۵.۶۱ E ۸ ۱.۸ ۰.۴ ۵ ۱۰ 25 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۴:۳۹:۲۲.۲ ۳۴.۳۵ N ۴۵.۵۶ E ۸ ۲.۳ ۰.۳ ۷ ۱۴ 26 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۴:۲۲:۵۱.۳ ۳۴.۳۰ N ۴۵.۶۲ E ۱۲ ۳.۷ ۰.۴ ۱۱ ۲۰ 27 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۳:۵۲:۲۵.۱ ۳۴.۴۱ N ۴۵.۵۶ E ۱۸ ۱.۸ ۰.۵ ۵ ۱۰ 28 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۳:۴۷:۳۳.۹ ۳۴.۳۰ N ۴۵.۵۲ E ۲۰ ۲.۲ ۰.۵ ۵ ۱۱ 29 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۳:۴۵:۴۶.۴ ۳۴.۳۲ N ۴۵.۵۳ E ۱۳ ۲.۰ ۰.۲ ۶ ۱۲ 30 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۳:۳۲:۰۶.۹ ۳۴.۳۹ N ۴۵.۴۸ E ۸ ۲.۴ ۰.۲ ۸ ۱۶ 31 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۳:۳۰:۲۹.۴ ۳۴.۴۱ N ۴۵.۵۳ E ۱۰ ۱.۷ ۰.۵ ۴ ۹ 32 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۳:۱۴:۰۸.۰ ۳۴.۳۱ N ۴۵.۴۷ E ۱۶ ۲.۰ ۰.۵ ۸ ۱۸ 33 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۳:۱۰:۱۱.۱ ۳۴.۳۴ N ۴۵.۷۱ E ۱۲ ۲.۰ ۰.۴ ۶ ۱۳ 34 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۳:۰۸:۵۵.۵ ۳۳.۰۹ N ۴۶.۱۶ E ۱۵ ۱.۸ ۰.۴ ۵ ۱۲ 35 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۲:۰۸:۳۸.۴ ۳۶.۵۵ N ۵۳.۰۲ E ۱۷ ۲.۲ ۰.۴ ۱۰ ۱۸ 36 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۲:۰۲:۴۱.۹ ۲۶.۸۴ N ۵۸.۱۵ E ۱۳ ۲.۶ ۰.۲ ۴ ۸ 37 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۱:۵۳:۳۸.۵ ۳۴.۳۵ N ۴۵.۵۳ E ۱۴ ۲.۱ ۰.۴ ۵ ۱۱ 38 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۱:۵۱:۲۰.۲ ۳۴.۳۶ N ۴۵.۵۳ E ۱۷ ۲.۴ ۰.۴ ۹ ۱۸ 39 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۱:۴۸:۴۸.۶ ۳۴.۴۰ N ۴۵.۴۸ E ۱۵ ۳.۱ ۰.۵ ۱۲ ۲۳ 40 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۱:۴۸:۱۶.۵ ۳۳.۴۵ N ۵۰.۵۵ E ۱۲ ۱.۴ ۰.۱ ۴ ۹ 41 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۱:۲۱:۳۰.۶ ۳۵.۱۰ N ۵۸.۲۸ E ۲۰ ۲.۳ ۰.۳ ۱۱ ۲۳ 42 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۱:۲۰:۳۷.۴ ۳۴.۳۵ N ۴۵.۵۰ E ۱۴ ۳.۲ ۰.۴ ۱۱ ۲۴ 43 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۱:۱۹:۴۶.۹ ۲۸.۳۰ N ۵۱.۳۲ E ۱۵ ۳.۴ ۰.۴ ۱۴ ۱۸ 44 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۱:۰۴:۵۹.۹ ۳۴.۴۶ N ۴۵.۶۰ E ۱۲ ۱.۹ ۰.۴ ۷ ۱۵ 45 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۰:۵۶:۴۶.۷ ۳۴.۴۴ N ۴۵.۶۳ E ۱۵ ۱.۹ ۰.۴ ۵ ۱۱ 46 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۰:۳۱:۴۱.۱ ۳۸.۰۳ N ۴۷.۶۳ E ۲۰ ۲.۷ ۰.۴ ۸ ۱۷ 47 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۰:۲۰:۲۲.۸ ۳۴.۴۱ N ۴۵.۵۳ E ۸ ۲.۳ ۰.۴ ۸ ۱۷ 48 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۰:۱۱:۲۲.۸ ۳۴.۳۸ N ۴۵.۵۴ E ۱۳ ۲.۲ ۰.۲ ۷ ۱۳ 49 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۰:۰۸:۱۳.۰ ۳۴.۳۳ N ۴۵.۶۳ E ۱۴ ۲.۱ ۰.۴ ۶ ۱۲ 50 ۱۳۹۲-۰۹-۰۴ ۰۰:۰۶:۴۰.۲ ۳۴.۳۲ N ۴۵.۵۹ E ۸ ۲.۲ ۰.۳ ۵ ۱۱ 51 ۱۳۹۲-۰۹-۰۳ ۲۳:۵۶:۳۵.۵ ۳۴.۳۶ N ۴۵.۵۵ E ۱۷ ۲.۳ ۰.۲ ۷ ۱۴ 52 ۱۳۹۲-۰۹-۰۳ ۲۳:۵۲:۴۱.۹ ۳۴.۳۶ N ۴۵.۵۷ E ۱۱ ۲.۰ ۰.۱ ۶ ۱۳ 53 ۱۳۹۲-۰۹-۰۳ ۲۳:۴۱:۰۷.۲ ۳۴.۳۵ N ۴۵.۵۴ E ۱۶ ۲.۴ ۰.۲ ۸ ۱۸ 54 ۱۳۹۲-۰۹-۰۳ ۲۳:۳۹:۲۴.۱ ۳۴.۳۸ N ۴۵.۵۲ E ۱۴ ۲.۱ ۰.۴ ۵ ۱۱ 55 ۱۳۹۲-۰۹-۰۳ ۲۳:۳۷:۵۸.۲ ۳۴.۳۸ N ۴۵.۵۷ E ۸ ۲.۶ ۰.۳ ۷ ۱۴ 56 ۱۳۹۲-۰۹-۰۳ ۲۳:۲۰:۳۳.۵ ۳۴.۳۶ N ۴۵.۶۵ E ۱۲ ۱.۷ ۰.۱ ۴ ۹ 57 ۱۳۹۲-۰۹-۰۳ ۲۲:۵۹:۳۱.۱ ۳۴.۳۶ N ۴۵.۵۸ E ۱۰ ۲.۵ ۰.۲ ۵ ۱۱ 58 ۱۳۹۲-۰۹-۰۳ ۲۲:۴۹:۱۹.۱ ۳۴.۳۴ N ۴۵.۵۸ E ۸ ۲.۲ ۰.۲ ۴ ۹ 59 ۱۳۹۲-۰۹-۰۳ ۲۲:۳۲:۱۶.۸ ۳۴.۳۰ N ۴۵.۵۵ E ۸ ۲.۲ ۰.۵ ۴ ۹ 60 ۱۳۹۲-۰۹-۰۳ ۲۲:۱۸:۲۱.۶ ۳۴.۳۸ N ۴۵.۵۴ E ۱۰ ۲.۶ ۰.۵ ۶ ۱۴می توان نمودار وشرح کامل زلزله های اخیر را در این سایت بهبینیدhttp://irsc.ut.ac.ir/currentearthq.php?lang=fa

یا زینب کبری

هر که به هر جا رسد از کرم زینب است بوی خوش کربلا از حرم زینب است طیّ زمان ها نرفت یک اثر از پرچمش ملک سلیمان که نیست ، این علم زینب است پایه ی عرش خدا می شود الحق بنا روی دو چشمی که جای قدم زینب است تا به ابد زنده ام چون ملک الموت ، خود زنده ز عطر خوش  بازدم زینب است آنچه به عرش خدا حک شده با خط عشق نام متین و خوش و محترم زینب است جن و ملک نوکرش ،  طائر در محورش شیعه ی اثنی عشر ، هم قسم زینب است ظهر عطش ، قتلگاه ، آه ، نوائی رسید ... حضرت ارباب، خود ، محتشم زینب است روضه بخوان روضه خوان روضه ی قدّ کمان اوج همین روضه ها قد خم زینب است